De Patient Protection and Affordable Care Act (beter bekend als Obamacare), ondertekend op 23 maart 2010, vereist dat zorgaanbieders een individu dekken zolang de premies worden betaald, ongeacht of het individu een reeds bestaande aandoening heeft. Ook is het verzekeraars verboden om voor mensen verschillende premies vast te stellen op basis van hun gezondheidstoestand.

Een belangrijke bepaling van Obamacare die op 1 januari 2014 van kracht wordt, is de vereiste voor de meeste Amerikanen om een ​​ziektekostenverzekering te hebben of een boete te betalen door in 2015 de Amerikaanse inkomstenbelasting in te dienen. In 2014 zal die vergoeding $95 per persoon of 1% bedragen. van het gezinsinkomen, afhankelijk van wat het hoogste is. De vergoeding stijgt in de daaropvolgende jaren.

Als iemand geen betaalbare ziektekostendekking kan krijgen via een werkgever, marktplaats of andere bron, kan hij of zij in aanmerking komen voor Medicaid, Children’s Health Insurance Program (CHIP), een subsidie ​​om particuliere dekking te kopen of mogelijk een vrijstelling.

Andere bepalingen van Obamacare die op 1 januari 2014 van kracht worden, zijn onder meer:

Geen levenslange limieten: Het is zorgverzekeraars verboden jaarlijkse of levenslange limieten vast te stellen voor wat zij zullen vergoeden.

Gratis preventieve zorg: Preventieve diensten zoals inentingen, wellnessbezoeken en mammografieën moeten bij de meeste plannen worden verleend zonder eigen risico of co-assurantie.

Dekking van jongvolwassenen: Volwassen kinderen kunnen tot hun 26e bij de zorgverzekering van hun ouders blijven.

Uitbanning van genderdiscriminatie: Zorgverzekeraars mogen vrouwen niet langer meer in rekening brengen voor dezelfde dekkingen als mannen.

De wet, die aan het einde van de eerste termijn van president Barack Obama werd aangenomen, is sterk gepolitiseerd geworden. De Republikeinen willen de wet intrekken en zullen dit waarschijnlijk tot een belangrijk onderwerp maken bij de tussentijdse verkiezingen van 2014.