Flagella zijn lange, zweepachtige structuren die uit het oppervlak van sommige cellen steken. Ze worden gebruikt voor voortbeweging, waardoor cellen door hun omgeving kunnen bewegen. Flagella wordt aangetroffen in een verscheidenheid aan organismen, waaronder bacteriën, archaea en protisten.

Bij bacteriën zijn flagella doorgaans op twee manieren gerangschikt:monotrich of peritrich. Monotriche bacteriën hebben één flagellum, terwijl peritriche bacteriën meerdere flagellen hebben, verdeeld over hun gehele oppervlak. Het aantal en de rangschikking van flagella kan variëren, afhankelijk van de bacteriesoort.

Bij archaea zijn flagellen doorgaans monotrich, maar sommige soorten kunnen meerdere flagellen hebben. De structuur van archaeale flagella verschilt van de structuur van bacteriële flagella, en evolutionaire studies suggereren dat archaea mogelijk onafhankelijk flagella heeft ontwikkeld als reactie op selectieve druk van de microbiële niche.

Bij protisten kunnen flagella worden gebruikt voor voortbeweging, maar ze kunnen ook voor andere doeleinden worden gebruikt. Sommige protisten gebruiken flagella bijvoorbeeld om zich te voeden, terwijl anderen ze gebruiken om hun omgeving waar te nemen.

Flagella zijn complexe structuren die zijn samengesteld uit een verscheidenheid aan eiwitten, waaronder flagelline, de primaire component van het flagellaire filament. Het flagellaire filament is flexibel en heeft een spiraalvormige vorm, waardoor het heen en weer kan bewegen en de cel vooruit kan stuwen.

De beweging van flagella wordt bestuurd door een motor aan de basis van het flagellum. De motor wordt aangedreven door ATP, de primaire energievaluta van de cel. De motor roteert het flagellum, waardoor de cel beweegt.

Flagella zijn essentieel voor het voortbestaan ​​van veel cellen. Ze zorgen ervoor dat cellen kunnen bewegen en zich kunnen aanpassen aan hun omgeving, en ze zijn ook betrokken bij een verscheidenheid aan cellulaire processen, zoals voeding en detectie.