Uitroeiing, de volledige eliminatie van een soort uit een bepaalde geografische regio, kan het gevolg zijn van een combinatie van factoren, waaronder:

1. Verlies en degradatie van habitat: De omzetting van natuurlijke habitats in landbouwgrond, stedelijke gebieden of andere door de mens gemodificeerde landschappen is een belangrijke oorzaak van uitroeiing. Naarmate hun leefgebieden kleiner worden of gefragmenteerd raken, kunnen soorten de hulpbronnen verliezen die ze nodig hebben om te overleven, zoals voedsel, onderdak en broedplaatsen.

2. Overbejaging en overexploitatie: Niet-duurzame jacht, visserij of oogsten kan leiden tot de uitputting van populaties en uiteindelijk tot uitroeiing. Dit geldt met name voor soorten met lage reproductiesnelheden of specifieke habitatvereisten.

3. Geïntroduceerde soorten: Invasieve soorten, dit zijn niet-inheemse soorten die inheemse soorten kunnen overtreffen om hulpbronnen, kunnen bijdragen aan uitroeiing. Invasieve soorten kunnen ziekten overbrengen, strijden om voedsel en leefgebied, of de dynamiek van ecosystemen veranderen op manieren die inheemse soorten negatief beïnvloeden.

4. Vervuiling: Vervuiling, inclusief chemische verontreinigingen, overtollige voedingsstoffen en plastic afval, kan schade toebrengen aan wilde dieren en hun leefgebieden. Verontreinigende stoffen kunnen zich ophopen in het milieu en soorten op verschillende niveaus van de voedselketen aantasten, waaronder voortplantingsproblemen, disfunctie van het immuunsysteem en aantasting van habitats.

5. Klimaatverandering: Verschuivingen in klimaatpatronen, zoals stijgende temperaturen, veranderingen in de neerslag en veranderde weersomstandigheden, kunnen van invloed zijn op de habitats en hulpbronnen van soorten. Klimaatverandering kan ook ecologische interacties verstoren, zoals de relatie tussen roofdieren en prooien, en soorten kwetsbaarder maken voor andere stressoren.

6. Natuurrampen: Hoewel natuurrampen zoals orkanen, overstromingen, bosbranden en droogtes op de korte termijn gevolgen kunnen hebben voor soorten, kunnen ze op de langere termijn ook leiden tot populatiedaling als soorten niet in staat zijn zich te herstellen of te verhuizen. Natuurrampen kunnen ook interageren met andere factoren, zoals verlies van leefgebied of klimaatverandering, waardoor het risico op uitroeiing toeneemt.

Het is belangrijk op te merken dat uitroeiing niet hetzelfde is als uitsterven. Wanneer een soort uit een bepaalde regio wordt uitgeroeid, bestaat deze nog steeds in andere delen van zijn verspreidingsgebied. Uitroeiingen kunnen echter nog steeds aanzienlijke ecologische gevolgen hebben, omdat ze lokale ecosystemen verstoren en de algehele genetische diversiteit van een soort kunnen verminderen.