Wanneer een hormoon zijn doelorgaan of cel bereikt, bindt het zich aan een specifieke receptor op het celoppervlak of in de cel. Deze binding veroorzaakt een cascade van gebeurtenissen die leidt tot een verandering in cellulaire activiteit.

De eerste stap is de binding van het hormoon aan zijn receptor. Deze binding veroorzaakt een conformationele verandering in de receptor, waardoor deze wordt geactiveerd. De geactiveerde receptor initieert vervolgens een reeks intracellulaire signaalroutes die uiteindelijk leiden tot een verandering in cellulaire activiteit.

De specifieke effecten van een hormoon zijn afhankelijk van het type hormoon en de doelcel. Insuline, een hormoon dat door de alvleesklier wordt geproduceerd, zorgt er bijvoorbeeld voor dat levercellen glucose uit het bloed opnemen. Glucagon, een ander hormoon dat door de alvleesklier wordt geproduceerd, zorgt er daarentegen voor dat levercellen glucose in het bloed afgeven.

Hormonen spelen een essentiële rol bij het coördineren van de activiteiten van verschillende organen en systemen in het lichaam. Door de cellulaire activiteit te reguleren, handhaven hormonen de homeostase en zorgen ze ervoor dat het lichaam kan reageren op veranderende omstandigheden.