Wanneer een persoon ziek is, kan de lichaamstemperatuur stijgen als onderdeel van de natuurlijke immuunrespons van het lichaam om infecties te bestrijden en genezing te bevorderen. Deze verhoogde lichaamstemperatuur, ook wel koorts genoemd, is een veel voorkomend symptoom van veel ziekten en vervult verschillende belangrijke functies.

Tijdens een ziekte produceert en geeft het immuunsysteem van het lichaam stoffen af ​​die pyrogenen worden genoemd en die een stijging van de lichaamstemperatuur veroorzaken. Deze temperatuurstijging helpt de groei en reproductie van bacteriën en virussen te remmen, aangezien veel ziekteverwekkers gedijen bij lagere temperaturen. Door een warmere omgeving te creëren, probeert het lichaam schadelijke micro-organismen uit te schakelen of zelfs te doden.

Bovendien kan een hogere lichaamstemperatuur metabolische processen versnellen, wat leidt tot een verhoogde bloedcirculatie en verbeterde immuuncelactiviteit. Dit helpt vitale hulpbronnen en verdedigingscellen efficiënter naar de getroffen gebieden te verdelen, waardoor een snellere genezing en weefselherstel wordt bevorderd.

Over het algemeen wordt aangenomen dat iemand koorts heeft als zijn lichaamstemperatuur 38 graden Celsius (100,4 graden Fahrenheit) of hoger bereikt. Het specifieke bereik van de koortstemperatuur kan echter variëren, afhankelijk van individuele omstandigheden en onderliggende omstandigheden.

Het is belangrijk op te merken dat hoewel koorts een teken van ziekte kan zijn, het vaak een normale reactie op een infectie is. Als de koorts echter te hoog wordt of langere tijd aanhoudt, is het van cruciaal belang om medisch advies in te winnen, vooral bij zuigelingen of personen met een verzwakt immuunsysteem.