Wanneer u op uw tenen staat, wordt het gewicht van uw lichaam geconcentreerd op een kleiner oppervlak, waardoor de druk op het zand groter wordt. Hierdoor vervormt het zand en stroomt het van je voeten weg, waardoor een zinkgat ontstaat. Wanneer u daarentegen met uw voeten plat op het zand staat, wordt het gewicht van uw lichaam over een groter oppervlak verdeeld, waardoor de druk op het zand afneemt. Hierdoor vervormt het zand niet en stroomt het weg, waardoor je voeten er niet in wegzakken.

Hier is een meer gedetailleerde uitleg van de betrokken fysica:

* Druk: Druk wordt gedefinieerd als de kracht die per oppervlakte-eenheid op een oppervlak wordt uitgeoefend. In dit geval is de kracht het gewicht van uw lichaam en is de oppervlakte het contactgebied tussen uw voeten en het zand.

* Spanning: Spanning wordt gedefinieerd als de interne kracht per oppervlakte-eenheid die vervorming weerstaat. In dit geval is de spanning de kracht die het zand op zichzelf uitoefent om weerstand te bieden aan vervorming.

* Dwarskracht: De schuifsterkte van een materiaal is de maximale spanning die het kan weerstaan ​​voordat het gaat vloeien. In dit geval is de schuifsterkte van het zand de maximale spanning die het kan weerstaan ​​voordat het begint te vervormen en van je voeten wegvloeit.

Als je op je tenen staat, wordt de druk op het zand groter, waardoor de schuifsterkte van het zand wordt overschreden. Hierdoor vervormt het zand en stroomt het van je voeten weg, waardoor een zinkgat ontstaat. Wanneer u daarentegen met uw voeten plat op het zand staat, wordt de druk op het zand verminderd, wat lager is dan de schuifsterkte van het zand. Hierdoor vervormt het zand niet en stroomt het weg, waardoor je voeten er niet in wegzakken.

Dezelfde principes zijn van toepassing op andere zachte oppervlakken, zoals sneeuw, modder en drijfzand. Hoe meer druk u uitoefent op het oppervlak, hoe groter de kans dat het vervormt en wegstroomt, waardoor u zinkt.