Neuroblastoom is een vorm van kanker die zich ontwikkelt in het sympathische zenuwstelsel. Dit complexe netwerk van zenuwen loopt langs de wervelkolom en vertakt zich om vitale organen zoals het hart, de longen, de maag en de bijnieren te bereiken.

Neuroblastoom treft vooral jonge kinderen en is verantwoordelijk voor ongeveer 15% van alle vormen van kanker die worden gediagnosticeerd bij zuigelingen jonger dan één jaar. Het kan vóór de geboorte optreden (congenitaal neuroblastoom) of kan zich in de eerste levensjaren ontwikkelen. De meeste gevallen worden gediagnosticeerd voordat het kind de leeftijd van vijf jaar bereikt.

De oorsprong van neuroblastoom kan worden teruggevoerd tot de vroege stadia van de embryonale ontwikkeling, waarbij specifiek cellen betrokken zijn die bekend staan ​​als 'neuroblasten'. Tijdens de embryovorming vermenigvuldigen neuroblasten zich en transformeren uiteindelijk in volwassen zenuwcellen. Bij personen met neuroblastoom zorgt een genetische mutatie ervoor dat normale neuroblasten zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en een tumormassa vormen.

De tekenen en symptomen van neuroblastoom kunnen variëren, afhankelijk van de locatie van de tumor en de mate van groei. Veel voorkomende symptomen zijn onder meer een pijnloze buikmassa, botpijn, koorts, prikkelbaarheid en gewichtsverlies. Bovendien kunnen sommige neuroblastomen hormonen afgeven die leiden tot verhoogde bloeddruk of diarree.

Vroegtijdige detectie en snelle behandeling zijn cruciaal in de strijd tegen neuroblastoom. Wanneer neuroblastoom in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd, kan het genezingspercentage relatief hoog zijn, vooral als de tumor onder controle is en zich niet heeft verspreid. Behandelingsopties omvatten doorgaans een operatie om de tumor te verwijderen, samen met aanvullende therapieën zoals chemotherapie, bestralingstherapie, immunotherapie en stamceltransplantatie.