Na de initiële infectie met het herpesvirus, die meestal optreedt tijdens het eerste of tweede levensjaar, veroorzaakt het virus een latente infectie in de sensorische zenuwganglia. Tijdens deze latente fase vermenigvuldigt het virus zich niet actief en ervaart de persoon mogelijk geen symptomen. Het virus kan echter periodiek reactiveren en terugkerende uitbraken van koortsblaasjes of genitale herpes veroorzaken.

De frequentie van terugkerende uitbraken varieert van persoon tot persoon. Sommige mensen ervaren slechts een paar uitbraken in hun leven, terwijl anderen mogelijk vaker uitbraken hebben. De ernst van de uitbraken kan ook variëren, variërend van mild ongemak tot ernstige pijn en blaarvorming.

Er is geen remedie voor herpes, maar er zijn behandelingen die kunnen helpen de frequentie en ernst van uitbraken te verminderen. Deze behandelingen omvatten antivirale medicijnen, plaatselijke zalven en veranderingen in levensstijl, zoals het vermijden van triggers die uitbraken kunnen veroorzaken.

In de meeste gevallen zijn herpesinfecties niet levensbedreigend. In sommige gevallen kan het virus echter ernstige complicaties veroorzaken, zoals encefalitis (ontsteking van de hersenen) of meningitis (ontsteking van het ruggenmerg). Deze complicaties komen vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met HIV/AIDS of kanker.