Mazelen kunnen worden gediagnosticeerd op basis van verschillende factoren:

1. Symptomen:Mazelen manifesteren zich doorgaans met een combinatie van symptomen, waaronder koorts, hoesten, loopneus, oogirritatie (conjunctivitis) en een karakteristieke huiduitslag.

2. Klinisch onderzoek:Een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om de symptomen van de patiënt te beoordelen en kan de binnenkant van de mond onderzoeken op kleine witte vlekjes, bekend als Koplik-vlekken. Deze vlekken verschijnen meestal 1-2 dagen vóór de uitslag en kunnen helpen bij een vroege diagnose.

3. Laboratoriumonderzoek:Er kunnen verschillende laboratoriumonderzoeken worden uitgevoerd om een ​​mazeleninfectie te bevestigen:

- Virale cultuur:Er worden monsters uit de neus, keel of urine verzameld en getest op het mazelenvirus.

- Serologie:Bloedonderzoek kan de aanwezigheid van mazelenspecifieke antilichamen detecteren, waaronder immunoglobuline M (IgM) en immunoglobuline G (IgG) antilichamen. IgM-antilichamen duiden op een recente infectie, terwijl IgG-antilichamen wijzen op eerdere blootstelling of door vaccinatie geïnduceerde immuniteit.

- Polymerase Chain Reaction (PCR):Deze moleculaire test detecteert het genetische materiaal van het mazelenvirus in respiratoire secreties of andere monsters.

4. Differentiële diagnose:Mazelen moeten worden onderscheiden van andere kinderziekten met vergelijkbare symptomen, zoals rubella, roodvonk of andere virale infecties. Een combinatie van klinische presentatie en laboratoriumtests helpt bij het vaststellen van de juiste diagnose.

5. Epidemiologische geschiedenis:Rekening houdend met de vaccinatiegeschiedenis van de patiënt, kunnen recente reizen naar gebieden met bekende uitbraken van mazelen of potentiële blootstelling aan geïnfecteerde personen waardevolle informatie opleveren voor de diagnose.

Een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, meestal een kinderarts of specialist in infectieziekten, zal de symptomen, klinische symptomen en laboratoriumresultaten van de patiënt evalueren om een ​​nauwkeurige diagnose van mazelen te stellen.