De replicatie van het hepatitis E-virus (HEV) omvat verschillende belangrijke stappen:

1. Bijlage en vermelding:

- Het HEV-virion, dat bestaat uit een niet-omhuld enkelstrengs RNA-genoom ingesloten in een eiwitcapside, hecht zich aanvankelijk aan specifieke receptoren op het oppervlak van gevoelige gastheercellen.

- Aangenomen wordt dat de primaire receptor voor HEV de asialoglycoproteïnereceptor (ASGR) op levercellen (hepatocyten) is.

- Na hechting komt het HEV-virion de gastheercel binnen via een proces dat receptorgemedieerde endocytose wordt genoemd.

2. Oncoaten:

- Eenmaal in de gastheercel ondergaat het virion ontmanteling, waarbij de capside wordt gedemonteerd, waardoor het virale RNA-genoom vrijkomt in het cytoplasma.

3. Vertaling en RNA-replicatie:

- Het positieve-sense-RNA-genoom van HEV fungeert als boodschapper-RNA (mRNA) en wordt rechtstreeks door de ribosomen van de gastheercel vertaald om virale eiwitten te produceren, waaronder het ORF1-polyproteïne.

- Het ORF1-polyproteïne wordt vervolgens door virale proteasen verwerkt tot verschillende niet-structurele eiwitten die nodig zijn voor virale replicatie.

- Deze niet-structurele eiwitten, waaronder RNA-afhankelijke RNA-polymerase (RdRp), vormen het replicatiecomplex en initiëren de synthese van nieuwe RNA-moleculen, zowel genomische als subgenomische RNA's, met behulp van het virale RNA als sjabloon.

4. Montage en vrijgave:

- De nieuw gesynthetiseerde genomische RNA-moleculen vormen een complex met virale structurele eiwitten om nieuwe virale deeltjes te vormen.

- De verzamelde virionen hopen zich op in het cytoplasma en verwerven geleidelijk een buitenste lipidemembraan afgeleid van het endoplasmatisch reticulum (ER) van de gastheercel, waardoor omhulde virale deeltjes worden gevormd.

- De omhulde virionen worden vervolgens uit de gastheercel vrijgegeven via een proces dat budding wordt genoemd. Hierbij komen ze vrij zonder cellyse te veroorzaken.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke mechanismen en details van HEV-replicatie enigszins kunnen variëren, afhankelijk van het virale genotype en de gastheerfactoren.