In een elektrocardiogram (ECG) wordt een lage hartslag doorgaans gedefinieerd als een hartslag lager dan 60 slagen per minuut (bpm). Deze aandoening wordt ook wel bradycardie genoemd. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor een lage hartslag, waaronder:

1. Natuurlijke variatie :Sommige personen kunnen van nature een lagere hartslag hebben zonder onderliggende medische aandoeningen. Dit kan een normale fysiologische variatie zijn.

2. Veroudering :Naarmate mensen ouder worden, kan hun hartslag geleidelijk afnemen. Dit wordt vaak waargenomen bij oudere volwassenen.

3. Cardiovasculaire aandoeningen :Bepaalde hartproblemen kunnen bradycardie veroorzaken, zoals een hartblok, het ‘sick-sinussyndroom’ of een disfunctie van de atrioventriculaire knoop (AV-knoop). Deze omstandigheden kunnen de elektrische signalen belemmeren die de hartslag reguleren.

4. Hypothyreoïdie :Een traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) kan leiden tot een verlaging van de hartslag en andere metabolische functies.

5. Medicijnen :Sommige medicijnen, zoals bepaalde bètablokkers en calciumantagonisten, kunnen als bijwerking de hartslag vertragen.

6. Sporters :Goed getrainde atleten kunnen bradycardie ontwikkelen als gevolg van een verhoogde vagale tonus en een verbeterde cardiovasculaire conditie.

7. Slaap :De hartslag neemt op natuurlijke wijze af tijdens de slaap en bereikt het laagste punt tijdens de diepe slaapfasen.

Het is belangrijk om de oorzaak van een lage hartslag te bepalen, om er zeker van te zijn dat deze niet op een onderliggende medische aandoening duidt. Als u plotselinge of aanzienlijke veranderingen in uw hartslag ervaart of andere symptomen heeft, zoals pijn op de borst, kortademigheid of flauwvallen, is het essentieel om een ​​zorgverlener te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling. Zij kunnen uw algehele gezondheid beoordelen, relevante tests uitvoeren en indien nodig de juiste behandeling aanbevelen.