Depressiva, ook bekend als depressiva van het centrale zenuwstelsel of sedativa, hebben over het algemeen een vertragend effect op de hartslag. Ze kalmeren en ontspannen lichaam en geest door de activiteit van het centrale zenuwstelsel te verminderen, wat vaak leidt tot een langzamere hartslag. Veel voorkomende voorbeelden van depressiva zijn alcohol, benzodiazepinen (zoals Xanax en Valium) en barbituraten (zoals fenobarbital en secobarbital).

Deze medicijnen kunnen de hartslag vertragen door verschillende mechanismen te beïnvloeden. Benzodiazepinen versterken bijvoorbeeld de effecten van de remmende neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA), die kalmerende effecten heeft en de hartslag kan verlagen. Alcohol beïnvloedt daarentegen meerdere neurotransmitters, waaronder GABA en glutamaat, en kan ook leiden tot een langzamere hartslag.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke effecten van kalmerende middelen op de hartslag kunnen variëren, afhankelijk van het individu, de dosering en de gebruiksfrequentie. Bovendien kunnen sommige kalmerende middelen een significanter effect op de hartslag hebben dan andere. Daarom is het altijd raadzaam om een ​​beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg te raadplegen voordat u kalmerende middelen gebruikt, om inzicht te krijgen in de mogelijke impact ervan op de hartslag en andere vitale functies.