Ja.

Myasthenia gravis (MG) is een chronische auto-immuunneuromusculaire ziekte die zwakte en snelle vermoeidheid van de skeletspieren veroorzaakt, inclusief de spieren die betrokken zijn bij de ademhaling. Naarmate de toestand verergert, kan de betrokkenheid van de ademhalingsspieren leiden tot ademhalingsfalen, een levensbedreigende aandoening waarbij het lichaam niet in staat is aan zijn zuurstofbehoefte te voldoen. In deze situatie zijn mechanische beademingshulpmiddelen (of ademhalingsondersteuning) nodig om de ademhaling te vergemakkelijken en voldoende zuurstofniveaus te handhaven.

Beademingshulp omvat het gebruik van externe apparaten om de spontane ademhaling te ondersteunen of te vervangen. Er kunnen verschillende soorten beademingsapparaten worden gebruikt, afhankelijk van de ernst van de ademhalingsproblemen. Deze apparaten kunnen het volgende omvatten:

1. Niet-invasieve beademing (NIV):NIV omvat het gebruik van een masker of een neusinterface om lucht onder druk naar de longen te brengen, waardoor de ademhaling wordt ondersteund en de noodzaak van intubatie wordt vermeden. Veel voorkomende NIV-apparaten zijn onder meer continue positieve luchtwegdruk (CPAP) en bilevel positieve luchtwegdruk (BiPAP).

2. Invasieve mechanische ventilatie:In ernstigere gevallen, waarbij NIV ontoereikend of niet succesvol is, wordt invasieve mechanische ventilatie gebruikt. Hierbij wordt een buis (endotracheale tube of tracheostomiebuis) in de luchtpijp ingebracht om direct beademingen toe te dienen. Het beademingsapparaat regelt de ademhaling en zorgt voor voldoende ventilatie en gasuitwisseling.

Bij MG is beademingsondersteuning vooral nodig tijdens perioden van acute ademhalingscrises of exacerbaties, wanneer de zwakte van de ademhalingsspieren kritiek wordt. Vroege herkenning van ademnood, monitoring van vitale functies en oordeelkundig gebruik van beademingsondersteuning zijn essentieel voor de behandeling van patiënten met MG en de preventie van respiratoire insufficiëntie.