Het diagnosticeren van een abnormaal hartritme (aritmie) en het vaststellen van de oorzaak ervan omvat vaak een combinatie van tests en diagnostische procedures. Hier zijn enkele veelgebruikte tests:

1. Elektrocardiogram (ECG):Een ECG registreert de elektrische activiteit van het hart via elektroden op de borst, armen en benen. Het geeft informatie over de hartslag, het ritme en eventuele onregelmatigheden in de elektrische signalen.

2. Holtermonitor:Een Holtermonitor is een draagbaar apparaat dat gedurende 24 uur of langer continu de elektrische activiteit van het hart registreert. Het helpt bij het identificeren van intermitterende of onregelmatige aritmieën die mogelijk niet worden gedetecteerd op een standaard ECG.

3. Gebeurtenisrecorder:Een gebeurtenisrecorder is een klein, draagbaar apparaat dat de elektrische activiteit van het hart registreert wanneer zich symptomen voordoen, zoals hartkloppingen of duizeligheid. Het wordt gebruikt voor het vastleggen en registreren van aritmieën die tijdens routinetests niet gemakkelijk worden gedetecteerd.

4. Echocardiogram:Een echocardiogram is een echografie van het hart die beelden geeft van de hartstructuren, inclusief de kleppen, kamers en wanden. Het kan de hartfunctie beoordelen, afwijkingen in de hartanatomie identificeren en eventuele veranderingen detecteren die kunnen bijdragen aan aritmieën.

5. Elektrofysiologisch onderzoek (EPS):Een EPS is een invasieve procedure waarbij elektroden rechtstreeks in het hart worden geplaatst om de elektrische geleidingsbanen te beoordelen en de oorsprong van de aritmie te identificeren. Het wordt vaak gebruikt om complexe aritmieën te diagnosticeren en te behandelen of om de meest geschikte behandelaanpak te bepalen.

6. Kanteltafeltest:Een kanteltafeltest wordt gebruikt om de reactie van het lichaam op veranderingen in positie, zoals staan ​​of kantelen, te beoordelen. Het kan nuttig zijn bij het diagnosticeren van aritmieën die worden veroorzaakt door veranderingen in de bloeddruk of hartslag.

7. Coronaire angiografie:Coronaire angiografie is een procedure waarbij een contrastkleurstof wordt geïnjecteerd in de slagaders die het hart van bloed voorzien. Het helpt eventuele vernauwing of blokkades in de kransslagaders te identificeren die kunnen bijdragen aan aritmieën.

8. Bloedonderzoek:Er kunnen bloedonderzoeken worden uitgevoerd om te controleren op onderliggende medische aandoeningen, zoals een verstoord elektrolytenevenwicht, schildklieraandoeningen of bepaalde medicijnen die aritmieën kunnen veroorzaken of daartoe kunnen bijdragen.

9. Genetische tests:In sommige gevallen kunnen genetische tests worden aanbevolen om erfelijke genetische mutaties of syndromen te identificeren die tot aritmieën kunnen leiden, vooral bij jongere personen of bij mensen met een familiegeschiedenis van hartaandoeningen.

10. Signal-Averaged Electrocardiogram (SAECG):SAECG is een gespecialiseerde ECG-techniek die zwakke elektrische signalen versterkt die verband houden met bepaalde aritmieën, met name die welke een plotselinge hartdood kunnen veroorzaken.

De keuze van diagnostische tests hangt af van de symptomen van het individu, de medische geschiedenis en het vermoedelijke type aritmie. Uw arts zal de meest geschikte tests aanbevelen op basis van uw specifieke situatie.