Lipoproteïne-cholesterol met lage dichtheid (LDL) , ook bekend als ‘slecht’ cholesterol, is het belangrijkste molecuul dat verband houdt met hartziekten. LDL-cholesterol kan zich ophopen in de slagaders en plaques vormen die de slagaders vernauwen en de bloedtoevoer naar het hart beperken.

Lipoproteïne-cholesterol met hoge dichtheid (HDL) , vaak "goede" cholesterol genoemd, helpt LDL-cholesterol uit de bloedvaten te verwijderen en terug naar de lever te transporteren, waar het door het lichaam wordt uitgescheiden. Hogere niveaus van HDL-cholesterol worden doorgaans geassocieerd met een lager risico op hartziekten.

Triglyceriden zijn een soort vet dat zich ook in de slagaders kan ophopen en kan bijdragen aan de vorming van plaques. Hoge niveaus van triglyceriden, vaak geassocieerd met obesitas, diabetes en bepaalde genetische aandoeningen, verhogen het risico op hartziekten.

Lipoproteïne(a) [Lp(a)] is een variant van LDL-cholesterol die ook kan bijdragen aan hartziekten. Lp(a) wordt geproduceerd in de lever en de niveaus ervan zijn genetisch bepaald. Hoge niveaus van Lp(a) zijn gekoppeld aan een verhoogd risico op hartziekten, zelfs bij personen met normale niveaus van LDL-cholesterol.