De belangrijkste functie van hartweefsel, ook wel hartspier genoemd, is om op een gecoördineerde manier samen te trekken en te ontspannen om het bloed door het lichaam te pompen. Het hart bestaat uit hartspiercellen, dit zijn gespecialiseerde spiercellen die verantwoordelijk zijn voor de ritmische, onwillekeurige samentrekkingen van het hart.

Hartweefsel levert de kracht die nodig is om bloed uit de kamers van het hart (boezems en kamers) door de bloedvaten te stuwen. Wanneer het hart samentrekt, ontstaat er druk die het bloed uit het hart naar de slagaders duwt, die het naar verschillende delen van het lichaam transporteren. Wanneer het hart zich ontspant, kan het bloed vanuit de aderen terug naar het hart stromen.

De samentrekking en ontspanning van hartweefsel worden gereguleerd door elektrische signalen die worden gegenereerd door gespecialiseerde cellen in het hart, bekend als de sinoatriale (SA) knoop en de atrioventriculaire (AV) knoop. Deze elektrische signalen coördineren de timing en volgorde van de contracties in de verschillende delen van het hart, waardoor ervoor wordt gezorgd dat de hartkamers in de juiste volgorde samentrekken en ontspannen om een ​​continue bloedstroom in stand te houden.

Samenvattend is de functie van hartweefsel het genereren van ritmische samentrekkingen en ontspanningen die bloed van het hart naar de rest van het lichaam en terug naar het hart pompen. Deze pompwerking is essentieel voor het leveren van zuurstof en voedingsstoffen aan alle cellen en weefsels in het lichaam en voor het verwijderen van afvalproducten.