Cardiomyopathie verwijst naar een groep ziekten die de hartspier aantasten, waardoor deze niet goed kan samentrekken en voldoende bloed naar de rest van het lichaam kan pompen. Er zijn verschillende soorten cardiomyopathie, elk met zijn eigen oorzaak, symptomen en behandeling. Veel voorkomende typen zijn onder meer:

Gedilateerde cardiomyopathie (DCM) :De hartspier wordt vergroot (uitgezet) en zwak, wat leidt tot een verminderde pompfunctie. Het kan worden veroorzaakt door genetische factoren, alcoholmisbruik, bepaalde medicijnen, infecties of andere medische aandoeningen.

Hypertrofische cardiomyopathie (HCM) :Bij dit type wordt de hartspier dikker (hypertrofie) zonder dat er een duidelijke oorzaak voor de vergroting is. Het kan worden geërfd of veroorzaakt door genetische mutaties.

Restrictieve cardiomyopathie (RCM) :De hartspier wordt stijf of stijf, waardoor het vermogen van het hart om bloed te vullen en te pompen wordt beperkt. Het kan het gevolg zijn van aandoeningen zoals amyloïdose (abnormale eiwitafzettingen), endomyocardiale fibrose of ijzerstapelingsstoornissen.

Ischemische cardiomyopathie :Schade aan de hartspier treedt op als gevolg van een verminderde bloedtoevoer naar het hart, vaak als gevolg van coronaire hartziekte (CAD), waarbij de bloedvaten die het hart van bloed voorzien, vernauwd of geblokkeerd zijn.

Symptomen van cardiomyopathie kunnen variëren, afhankelijk van het type en de ernst van de aandoening, en kunnen het volgende omvatten:

- Kortademigheid, vooral tijdens het liggen of bij inspanning

- Vermoeidheid en zwakte

- Pijn of ongemak op de borst

- Duizeligheid, duizeligheid of flauwvallen

- Zwelling in de voeten, enkels en buik (oedeem)

- Snelle hartslag of hartkloppingen

- Aanhoudend hoesten met wit of roze getint sputum (in sommige gevallen)

De diagnose van cardiomyopathie omvat meestal een combinatie van medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek, elektrocardiogram (ECG), echocardiogram (echografie van het hart) en andere beeldvormende tests.

De behandeling van cardiomyopathie hangt af van de onderliggende oorzaak en de ernst van de aandoening. Het kan gaan om veranderingen in levensstijl, medicatie, medische procedures zoals een operatie of implantatie van apparaten (bijvoorbeeld pacemakers of implanteerbare cardioverter-defibrillatoren), of een harttransplantatie in ernstige gevallen.

Regelmatige monitoring en behandeling van cardiomyopathie zijn essentieel om complicaties te voorkomen of uit te stellen, de hartfunctie te verbeteren en het risico op plotselinge hartdood te verminderen.