Cardiale stimulatie is een medische procedure waarbij elektrische impulsen aan het hart worden afgegeven om een ​​regelmatig hartritme te behouden. Het wordt doorgaans toegediend aan patiënten met symptomatische bradycardie, een aandoening die wordt gekenmerkt door een trage hartslag die symptomen kan veroorzaken zoals duizeligheid, flauwvallen en kortademigheid.

De beslissing wanneer cardiale stimulatie moet worden toegediend aan een patiënt met symptomatische bradycardie wordt genomen door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg op basis van de individuele toestand en symptomen van de patiënt. Over het algemeen kan cardiale stimulatie worden aanbevolen als de patiënt:

1. Ernstige symptomen, zoals terugkerende episoden van flauwvallen of episoden van langdurige duizeligheid of duizeligheid.

2. Bewijs van hemodynamische problemen, zoals lage bloeddruk of tekenen van hartfalen.

3. Een hartblok, een aandoening waarbij de elektrische signalen tussen de bovenste en onderste kamers van het hart worden onderbroken, wat leidt tot een trage hartslag.

4. Disfunctie van de sinusknoop, een aandoening waarbij de sinusknoop, die verantwoordelijk is voor het initiëren van de elektrische impulsen van het hart, niet goed functioneert.

5. Een pauze in de elektrische activiteit van het hart die langer dan 3 seconden duurt.

Het type cardiale stimulatie dat wordt gebruikt, hangt af van de specifieke behoeften van de patiënt. Er zijn twee hoofdtypen cardiale stimulatie:tijdelijke stimulatie en permanente stimulatie. Tijdelijke stimulatie wordt gebruikt voor een korte periode, zoals tijdens herstel van een operatie of een acute ziekte, terwijl permanente stimulatie wordt gebruikt voor patiënten die langdurige stimulatie nodig hebben.

Cardiale stimulatie is een veilige en effectieve behandeling voor symptomatische bradycardie. Het kan de levenskwaliteit van de patiënt helpen verbeteren door de symptomen te verminderen of te elimineren en ernstige complicaties te voorkomen.