Congestief hartfalen is al eeuwen bekend. De vroegste gegevens over de aandoening dateren uit het oude Egypte en Griekenland, waar het werd beschreven als een chronische ziekte die werd gekenmerkt door zwelling van de benen en kortademigheid. In de 16e eeuw gaf de Italiaanse arts Girolamo Cardano een gedetailleerde beschrijving van de symptomen en de behandeling van congestief hartfalen. De term "congestief hartfalen" werd voor het eerst gebruikt in 1852 door de Britse arts Richard Quain.