Het hart is een spierorgaan dat zuurstofrijk bloed door het lichaam pompt. Het bestaat uit drie lagen weefsel:het epicardium, het myocardium en het endocardium. Deze drie lagen werken samen om het hart samen te trekken en te ontspannen, waardoor het bloed kan rondpompen.

Het epicardium is de buitenste laag van het hart. Het is een dun membraan dat het hart bedekt en beschermt tegen infecties. Het bevat ook de kransslagaders, die zuurstofrijk bloed aan de hartspier leveren.

Het myocardium is de middelste laag van het hart, ook wel hartspier genoemd. Het is een dikke laag spierweefsel die samentrekt en ontspant om bloed uit het hart te pompen. Het myocardium bestaat uit hartspiervezels, gespecialiseerde spiercellen die alleen in het hart voorkomen. De spier van het myocardium is onwillekeurig, wat betekent dat deze niet onder bewuste controle staat en automatisch samentrekt.

Het endocardium is de binnenste laag van het hart. Het is een dun membraan dat het hart bekleedt en beschermt tegen schade. Het endocardium bedekt ook de kleppen van het hart, die helpen de bloedstroom onder controle te houden.

De drie lagen van het hart werken op een gecoördineerde manier samen om bloed uit het hart en in het lichaam te pompen. Wanneer het hart samentrekt, perst het myocard het bloed uit het hart en in de slagaders. De kleppen van het hart voorkomen dat het bloed terugstroomt naar het hart.

De hartslag en de kracht van de samentrekkingen van het hart worden gecontroleerd door het elektrische systeem van het hart. Het elektrische systeem bestaat uit een groep gespecialiseerde cellen die het sinoatriale knooppunt (SA-knooppunt) wordt genoemd. De SA-knoop genereert de elektrische impulsen die ervoor zorgen dat het hart samentrekt. De elektrische impulsen gaan van de SA-knoop naar de atrioventriculaire knoop (AV-knoop), waardoor de impulsen enigszins worden vertraagd. Door deze vertraging kunnen de atria zich vullen met bloed voordat de ventrikels samentrekken. De elektrische impulsen gaan vervolgens door de bundel His- en Purkinje-vezels, die de elektrische impulsen naar de myocardvezels verdelen, waardoor deze op een gecoördineerde manier samentrekken.