In de zorg voor iemand met een hersenverlamming , is het belangrijk voor familie , artsen en specialisten samen te werken aan een plan dat specifiek is afgestemd op de patiënt te creëren . Iedereen heeft andere behoeften qua niveau van de zorg, onafhankelijkheid en andere factoren , en het is van cruciaal belang voor zorgverleners om deze individualiteit in gedachten te houden . Hieronder staan ​​algemene richtlijnen die zorgverleners moeten volgen om de basis van een zorgplan te vormen . Baden en hygiëne

Het is belangrijk om patiënten te helpen correct leren zwemmen en hygiëne van een jonge leeftijd . Met de praktijk , zullen ze voelen zich in staat om op een aantal van deze taken zelf, die zal leiden tot meer gevoelens van onafhankelijkheid. Zorgverleners moeten proberen om hun patiënten aan te moedigen om in het bad in een staande positie van een jonge leeftijd , omdat deze methode de verzorger zal helpen om de patiënt in en uit het bad veilig te bewegen als ze ouder en zwaarder wordt . Zorgverleners moeten patiënten te stimuleren om actief deel te nemen in zichzelf wassen en niet bang van de sensatie van water en warmte te zijn - gevoelens worden soms voelde veel intensiever door mensen met een cerebrale parese . Om u te helpen een patiënt een actievere rol in haar baden , kan het nuttig zijn om een ​​ondersteunend zetel in het bad of rails in de douche geïnstalleerd geïnstalleerd als de patiënt veilig kan staan ​​.

Mondhygiëne is ook belangrijk benadrukken voor patiënten met cerebrale parese . Een zorgverlener moet proberen te helpen haar patiënt aan te passen aan zijn tanden poetsen met een gewone tandenborstel , hoewel dit nogal ongemakkelijk voor sommigen kan zijn . Als een patiënt sterk reageert op tandenborstels kan een natte doek met sterke tandpasta of een antisepticum gebruikt . Patiënten moeten worden gezet en gestabiliseerd voor tandenpoetsen .
Dressing en Personal Care

Dressing jezelf is vaak een goede manier om voor patiënten met cerebrale parese om enig gevoel van onafhankelijkheid voelen en vervulling in hun dag - tot-dag routine . Zorgverleners moeten patiënten in de richting van dit doel te helpen door ze eerst te helpen om het proces van uitkleden , die meestal makkelijker dan dressing leren . Patiënten kunnen veilig worden gestabiliseerd tijdens aan-en uitkleden door het vervullen van deze taken vanuit een zittende positie of terwijl op meubels . Het is bemoedigend voor patiënten om kleding die gemakkelijk wordt getrokken uit of aan , met grote knoppen , banden of klittenband dragen, en dat is gemaakt van zachte stoffen .

Zorgverleners kunnen ook helpen een patiënt om zijn haar te borstelen en trok zijn eigen schoenen . Deze praktijken kunnen allemaal worden bereikt door middel van stabiele en veilige positionering en aanmoediging van de kant van de zorgverlener .
Eten en drinken

Specialisten kunnen patiënten helpen focussen op mond controle en kauwen , die van belang zijn voor hen in staat om hun maaltijden te eten met een grotere onafhankelijkheid. Het krijgen van de juiste voeding gedurende de dag kan soms moeilijk zijn voor mensen met hersenverlamming te bewijzen, dus het is belangrijk dat zorgverleners nauwlettend toezien op het eten en ervoor zorgen dat hun patiënten goed zijn inname genoeg calorieën in een dag .

Zorgverleners moeten ook ervoor dat patiënten het voedsel kan zien in de voorkant van hen evenals de gebruiksvoorwerpen worden gebruikt om hen te voeden . Met dit besef , kunnen zij beter inzicht in de ruimtelijke relaties tussen hen, hun gereedschap en hun voedsel en meer initiatief nemen in zichzelf voeden .
Sociale
Interactie

Voor iedereen met hersenverlamming , kansen voor een gezonde sociale interactie is een belangrijk onderdeel van elke dag. Zorgverleners moeten hun patiënten aan te moedigen om te communiceren met anderen , deelnemen aan sociale activiteiten en doelen en dromen na te streven , zowel in de academische wereld , atletiek , de kunst of enig ander gebied . Veel mensen met een hersenverlamming zijn in staat om druk, vol en volbracht leven te genieten , en zorgverleners dienen dit te ondersteunen op welke manier ze kunnen .

Helpen patiënten om een grotere onafhankelijkheid en aanpassing aan de sensaties van aanraking en gecontroleerde beweging te bereiken zal helpen ze in een grotere verscheidenheid van sociale interacties .