Normale spontane vaginale bevalling is een fysiologisch proces waarbij complexe interacties tussen maternale en foetale factoren betrokken zijn. Het proces kan in drie fasen worden verdeeld:

1. Verwijding en verwijdering van de baarmoederhals:

- Uitzetting: De baarmoederhals, die normaal gesproken gesloten is tijdens de zwangerschap, begint te verwijden of open te gaan om het hoofdje van de baby door te laten. Dit proces wordt gemedieerd door de afgifte van hormonen, waaronder oxytocine, die de samentrekkingen van de baarmoederspieren stimuleren. De weeën oefenen druk uit op de baarmoederhals, waardoor deze dunner wordt en geleidelijk uitzet.

- Uitwissing: Naarmate de baarmoederhals zich verwijdt, wordt deze ook dunner of verdwijnt deze. Dit gebeurt wanneer het onderste deel van de baarmoeder, bekend als het onderste baarmoedersegment, zich uitstrekt en de baarmoederhals naar boven trekt. De uitwissing wordt uitgedrukt als een percentage, waarbij 100% uitwissing een volledige verdunning en uitzetting van de baarmoederhals aangeeft.

2. Afdaling en uitdrijving van de foetus:

- Zodra de baarmoederhals volledig is verwijd en uitgewist, begint de foetus in het geboortekanaal of de vagina af te dalen. Dit wordt bevorderd door voortdurende samentrekkingen van de baarmoeder en de kracht die wordt uitgeoefend door de buikspieren van de moeder tijdens het duwen.

- Terwijl de foetus afdaalt, grijpt het hoofd in op de bekkenbeenderen en draait het naar een optimale positie voor de bevalling. Meestal houdt dit in dat het hoofd van de baby zo wordt gedraaid dat het gezicht naar de rug van de moeder is gericht.

- De foetus blijft dan indalen en wordt uiteindelijk uit de vagina verwijderd, waarmee het geboorteproces is voltooid.

3. Bezorging van de placenta:

- Nadat de baby is geboren, scheidt de placenta, die tijdens de zwangerschap de foetus van voeding en zuurstof heeft voorzien, zich los van de baarmoederwand.

- Milde samentrekkingen van de baarmoeder hervatten, wat leidt tot uitdrijving van de placenta via de vagina. Dit staat bekend als de derde fase van de bevalling.

De duur van een normale spontane vaginale bevalling kan bij vrouwen sterk variëren, onder invloed van factoren zoals de fysieke conditie van de moeder, de positie en grootte van de foetus, en de kracht en coördinatie van de samentrekkingen van de baarmoeder.