De beweging van het geovuleerde ei in de eileider wordt vergemakkelijkt door verschillende mechanismen:

1. Cilia: De eileiders zijn bekleed met cilia, kleine haarachtige uitsteeksels die in een golfachtige beweging bewegen. Deze trilharen creëren een stroom die helpt het ei in de buis te trekken.

2. Peristaltiek: Peristaltiek is een reeks onwillekeurige spiersamentrekkingen die plaatsvinden langs de eileiders. Deze weeën helpen het ei naar de baarmoeder te stuwen.

3. Zuig: De fimbriae, vingerachtige uitsteeksels aan het uiteinde van de eileiders, helpen een zuigkracht te creëren die het ei in de eileider trekt.

4. Chemische signalen: De afgifte van hormonen zoals oestrogeen en progesteron tijdens de ovulatie kan ervoor zorgen dat de eileiders samentrekken en een gunstige omgeving creëren voor het transport van de eicel.