Neisseria gonorroe , algemeen bekend als de gonococcus-bacterie, is een seksueel overdraagbare aandoening (soa) die zowel mannen als vrouwen kan treffen. Het wordt veroorzaakt door een soort bacterie genaamd Neisseria meningitidis , die doorgaans de slijmvliezen van de urethra bij mannen, de baarmoederhals bij vrouwen en soms het rectum en de keel bij beide geslachten infecteert. Gonorroe kan tijdens de bevalling ook van een besmette moeder op haar pasgeboren baby worden overgedragen, een aandoening die bekend staat als ophthalmia neonatorum.

Symptomen:

Bij mannen presenteert gonorroe zich gewoonlijk als:

- Een branderig gevoel tijdens het plassen

- Verhoogde urinefrequentie

- Pijnlijke of gezwollen testikels (in ernstige gevallen)

- Afscheiding uit de penis

Bij vrouwen veroorzaakt gonorroe niet altijd merkbare symptomen. Indien aanwezig kunnen ze echter het volgende omvatten:

- Abnormale vaginale afscheiding

- Pijnlijk of frequent urineren

- Pijn in de onderbuik

- Bloeding tussen menstruatieperioden

Complicaties:

Onbehandeld kan gonorroe leiden tot verschillende complicaties bij zowel mannen als vrouwen:

Bij mannen :

- Epididymitis (ontsteking van de bijbal, een buisje waarin sperma wordt opgeslagen en getransporteerd)

- Infectie van de prostaatklier (prostatitis)

- Onvruchtbaarheid

Bij vrouwen:

- Bekkenontstekingsziekte (PID):een ernstige infectie van de baarmoeder, eileiders en eierstokken die chronische bekkenpijn, onvruchtbaarheid en buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan veroorzaken.

- Tubo-ovarieel abces:een ophoping van pus in de eileiders en eierstokken.

- Onvruchtbaarheid

- Verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Diagnose :

Gonorroe wordt gediagnosticeerd door het testen van urinemonsters, uitstrijkjes uit de geïnfecteerde gebieden of monsters verzameld uit de vagina, urethra, rectum of keel. Laboratoriumtests, zoals nucleïnezuuramplificatietests (NAAT) en gramkleuring, worden gebruikt om de aanwezigheid van de Neisseria gonorroe-bacterie te identificeren.

Behandeling :

Gonorroe wordt doorgaans behandeld met antibiotica, zoals Ceftriaxon of Azitromycine. Het is van cruciaal belang dat beide partners een behandeling ondergaan om herinfectie te voorkomen. Er kunnen vervolgtests worden aanbevolen om er zeker van te zijn dat de infectie effectief is behandeld.

Preventie :

Het beoefenen van veilige seks en het gebruik van barrièremethoden zoals condooms tijdens geslachtsgemeenschap zijn effectieve manieren om het oplopen of overdragen van gonorroe te voorkomen. Regelmatige soa-onderzoeken zijn ook belangrijk voor vroege detectie en snelle behandeling.