Overdracht van gonorroe in de mannelijke homoseksuele gemeenschap is op de stijging sinds 2008, volgens het Center for Disease Control en Prevention ( CDC ) vanaf 2008 . Eenvoudige stammen kunnen vaak gemakkelijk worden behandeld , andere stammen zijn meer uitdagend vanwege antibioticaresistentie . Gonorroe testen vaak niet de ziekte op te sporen , die gedijen lang voordat behandeld .
Tests

Een routine urinetest is niet ontworpen om orale of rectale gonorroe te detecteren in homoseksuele mannen . Nucleïnezuur amplificatie testen of Naats , oorspronkelijk werden gebruikt net op genitaliën , maar zijn nu goedgekeurd voor gebruik op de orale en rectale sites.
Behandelingen

behandeling van gonorroe afhankelijk van het stadium van de ziekte . Als het een simpel geval vroeg ontdekt , een korte ronde van antibiotica is meestal effectief . Maar als de patiënt de ziekte is voortgeschreden of hij resistentie tegen bepaalde geneesmiddelen worden alternatieve methoden nodig . Ook de besmette zone - de penis , anus of mond - ook invloed op de voorgeschreven medicijnen .
Injecties

Het CDC adviseert injecties van ceftriaxon , die is effectief in alle drie besmette gebieden . Spectinomycine wordt gebruikt wanneer de endeldarm of penis besmet .
Oraal

orale behandeling wordt toegediend aan patiënten met milde symptomen die onlangs werden geïnfecteerd met de ziekte . Antibiotica worden doorgaans verkregen gedurende 48 tot 72 uur . Als aanvullende behandeling nodig is, kan antibiotica worden toegediend gedurende zeven tot tien dagen .
Kennisgeving

Mensen die leren ze hebben gonorroe moeten degenen met wie zij hebben gehad op de hoogte seksueel contact . Anders zal incidenten van de ziekte stijgen in de homoseksuele gemeenschap .