Er zijn een aantal tests die kunnen worden gebruikt om een ​​stoornis te diagnosticeren. Deze tests kunnen het volgende omvatten:

* Lichamelijk onderzoek: Een lichamelijk onderzoek kan helpen om eventuele lichamelijke tekenen van een aandoening, zoals zwelling, blauwe plekken of gevoeligheid, te identificeren.

* Medische geschiedenis: Een medische geschiedenis kan helpen bij het identificeren van risicofactoren voor stoornissen, zoals een geschiedenis van trauma, operatie of bepaalde medische aandoeningen.

* Beeldtests: Beeldvormingstests, zoals röntgenfoto's, MRI-scans en CT-scans, kunnen helpen het getroffen gebied te visualiseren en eventuele schade aan de botten, spieren of andere weefsels te identificeren.

* Elektrodiagnostische tests: Elektrodiagnostische tests, zoals elektromyografie (EMG) en zenuwgeleidingsonderzoeken, kunnen helpen de functie van de zenuwen en spieren te beoordelen.

* Laboratoriumtests: Laboratoriumonderzoek, zoals bloedonderzoek en urineonderzoek, kan helpen bij het identificeren van eventuele onderliggende medische aandoeningen die een aandoening kunnen veroorzaken.

De specifieke tests die worden gebruikt om een ​​stoornis te diagnosticeren, zijn afhankelijk van de symptomen en medische geschiedenis van het individu.