Het Marfan-syndroom is een erfelijke genetische aandoening die wordt veroorzaakt door mutaties in het FBN1-gen, dat instructies geeft voor het maken van een eiwit dat fibrilline-1 wordt genoemd. Dit eiwit is betrokken bij de vorming van elastische vezels, die kracht en flexibiliteit geven aan het bindweefsel door het hele lichaam. Mutaties in het FBN1-gen leiden tot de productie van abnormaal fibrilline-1, wat resulteert in zwak en kwetsbaar bindweefsel.

De specifieke oorzaak van het Marfan-syndroom is de mutatie in het FBN1-gen. Er zijn verschillende soorten mutaties die kunnen optreden, en elke mutatie kan resulteren in verschillende symptomen en ernst van de aandoening.

De meeste gevallen van het Marfan-syndroom worden overgeërfd volgens een autosomaal dominant patroon, wat betekent dat er slechts één kopie van het aangetaste gen nodig is om de aandoening te veroorzaken. In ongeveer 25% van de gevallen treedt de mutatie echter spontaan op en wordt deze niet van een van beide ouders geërfd. Dit staat bekend als een de novo-mutatie.

In zeldzame gevallen kan het Marfan-syndroom ook worden veroorzaakt door mutaties in andere genen, zoals de TGFBR1- of TGFBR2-genen. Deze genen coderen voor eiwitten die betrokken zijn bij de signaalroute van transformerende groeifactor bèta (TGF-bèta), die belangrijk is voor de regulatie van de ontwikkeling van bindweefsel. Mutaties in deze genen kunnen leiden tot soortgelijke symptomen als die van het Marfan-syndroom, hoewel ze mogelijk minder ernstig zijn.