Het meest voorkomende type kleurenblindheid, rood-groen kleurenblindheid, wordt veroorzaakt door mutaties in de genen die coderen voor de rode en groene kegelpigmenten. Deze genen bevinden zich op het X-chromosoom, dus dit type kleurenblindheid komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Er zijn twee hoofdtypen rood-groene kleurenblindheid:protanopie en deuteranopie. Protanopie wordt veroorzaakt door een mutatie in het gen dat codeert voor het rode kegelpigment, terwijl deuteranopie wordt veroorzaakt door een mutatie in het gen dat codeert voor het groene kegelpigment.

Een minder vaak voorkomende vorm van kleurenblindheid, blauwgele kleurenblindheid, wordt veroorzaakt door mutaties in het gen dat codeert voor het blauwe kegelpigment. Dit gen bevindt zich op chromosoom 7, dus blauw-gele kleurenblindheid komt niet vaker voor bij mannen of vrouwen.

Iemand met kleurenblindheid kan moeite hebben met het onderscheiden van bepaalde kleuren, zoals rood en groen, of blauw en geel. In sommige gevallen kunnen mensen met kleurenblindheid ook moeite hebben met het onderscheiden van verschillende tinten van dezelfde kleur.

Kleurenblindheid kan worden vastgesteld met een eenvoudig oogonderzoek. Er zijn ook genetische tests die kunnen worden gebruikt om de specifieke mutatie te identificeren die kleurenblindheid veroorzaakt.

Er is geen remedie voor kleurenblindheid, maar er zijn een aantal dingen die mensen met kleurenblindheid kunnen doen om hun leven gemakkelijker te maken. Ze kunnen bijvoorbeeld speciale contactlenzen of een bril gebruiken die hen helpen kleuren van elkaar te onderscheiden. Ze kunnen ook leren andere signalen te gebruiken, zoals de vorm of grootte van objecten, om hen te helpen kleuren te identificeren.