Ontwikkelingscoördinatiestoornis (DCD) , ook bekend als dyspraxie, is een neurologische ontwikkelingsstoornis die het vermogen van een persoon beïnvloedt om motorische bewegingen te plannen, organiseren en uitvoeren. Er wordt gedacht dat het wordt veroorzaakt door een verstoring van het vermogen van de hersenen om sensorische informatie te verwerken en te integreren, wat resulteert in problemen met coördinatie, evenwicht en motorische vaardigheden.

DCD wordt doorgaans gediagnosticeerd in de kindertijd en kan in ernst variëren van mild tot ernstig. Kinderen met DCD kunnen moeite hebben met activiteiten zoals lopen, rennen, springen, een bal vangen en schrijven. Ze kunnen ook problemen hebben met sociale interacties, omdat ze onhandig kunnen zijn en moeite hebben met deelname aan sport en andere activiteiten.

De exacte oorzaak van DCD is niet bekend, maar er wordt aangenomen dat deze te wijten is aan een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Het wordt vaak geassocieerd met andere aandoeningen zoals ADHD, autismespectrumstoornis en dyslexie.

Er is geen remedie voor DCD, maar vroege interventie kan de symptomen en resultaten helpen verbeteren. De behandeling omvat doorgaans ergotherapie, fysiotherapie en logopedie. Sommige kinderen kunnen ook baat hebben bij medicijnen om daarmee samenhangende aandoeningen zoals ADHD of angst te behandelen.

Met vroegtijdige interventie en ondersteuning kunnen kinderen met DCD leren hun symptomen onder controle te houden en de vaardigheden ontwikkelen die ze nodig hebben om te slagen op school en in het leven.