De exacte genetische basis van het Tourette-syndroom is nog niet volledig bekend en het wordt beschouwd als een complexe genetische aandoening. Hoewel wordt aangenomen dat genetische factoren een belangrijke rol spelen, is het overervingspatroon van het Tourette-syndroom niet eenduidig ​​en volgt het geen eenvoudig dominant of recessief patroon.

Onderzoek heeft meerdere genetische variaties geïdentificeerd die geassocieerd zijn met het Tourette-syndroom, en het is waarschijnlijk dat een combinatie van genetische en omgevingsfactoren bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van de aandoening. Verschillende onderzoeken hebben een mogelijke genetische link met het Tourette-syndroom gesuggereerd, waaronder de betrokkenheid van meerdere genen, elk met kleine effecten.

In sommige families lijkt het erop dat het Tourette-syndroom een ​​genetische component heeft, waarbij meerdere getroffen personen binnen dezelfde familie voorkomen. Het overervingspatroon is echter niet consistent in alle families, en de uiting van de aandoening kan aanzienlijk variëren, zelfs tussen getroffen individuen binnen dezelfde familie.

Daarom wordt het Tourette-syndroom beschouwd als een complexe genetische aandoening, en het overervingspatroon ervan kan niet eenvoudigweg worden geclassificeerd als dominant of recessief. Het gaat eerder om het samenspel van meerdere genetische variaties, samen met omgevingsfactoren, bij het bepalen van het risico en de manifestatie van de aandoening.