Het type resistentie dat ontstaat als gevolg van het ontwikkelen van een ziekte wordt verworven immuniteit of adaptieve immuniteit genoemd. Verworven immuniteit is het vermogen van het lichaam om specifieke afweermechanismen te ontwikkelen tegen specifieke ziekteverwekkers of antigenen die tijdens een infectie zijn aangetroffen. Het omvat de activering van immuuncellen, zoals B-cellen en T-cellen, die specifieke ziekteverwekkers of vreemde stoffen herkennen en aanvallen, wat leidt tot de eliminatie ervan en de ontwikkeling van geheugencellen die langdurige bescherming bieden tegen toekomstige ontmoetingen met dezelfde ziekteverwekker.