Gel elektroforese is een proces om stammen van DNA gescheiden door drukken door een gel geplaatst in een verwarmde ( en overdekt ) tafel . De porositeit van de gel veroorzaakt grotere fragmenten eerst scheiden terwijl kleinere fragmenten verder door de gel . Sinds de eerste experimentele gebruik in de jaren 1930 , is gelelektroforese verfijnd door het gebruik van verschillende soorten gel . Beginnend met sucrose en vervolgens zetmeel gels , DNA- scheiding in elektroforese sterk toegenomen met moderne gebruik van agarose en acrylaminde gels . Met de ontwikkeling van capillaire elektroforese , hebben bepaalde voordelen en nadelen duidelijke beide werkwijzen worden . Agarose Gel

Agarose gel gemakkelijk gegoten voor gebruik en monsters kunnen eenvoudig worden hersteld . De gel is ook zeer aanpasbaar aan de scheiding tussen grote en kleine DNA-moleculen te verhogen . Omdat het is gemaakt van een suiker aanwezig in zeewier , agarose is goedkoper dan alternatieven en een veiliger gel product voor gebruik in elektroforese .
Acrylamidegel

Net agarose , acrylamide makkelijk aan te passen . Met een hoger draagvermogen kan meer monsters draaien op hetzelfde . Het voordeel boven agarose dat acrylamide heeft kleinere poriën , waardoor het beter geschikt voor het scheiden van kleine DNA-moleculen die agarosegel zou kunnen scheiden . Echter , bubbling is een groter probleem voor acrylamide , en sinds acrylamide is een neurotoxine , kan het erg gevaarlijk om mee te werken.
Capillaire elektroforese

omdat warmte verdwijnt snel in het polymeer , capillaire elektroforese kost minder tijd dan gels ; minuten ten opzichte van uren . Ook, aangezien de resultaten elektronisch bewaakt het hele proces kan worden geautomatiseerd . Echter, capillaire elektroforese niet zoals veel monsters op hetzelfde moment als gels , en de machines ( geprijsd op meer dan $ 100.000 per eenheid ) en reagentia kosten aanzienlijk meer dan de gel scheidingswerkwijze , dus de meeste laboratoria geen toegang hebben tot de technologie .