Een biochip is in wezen een biomedisch laboratorium geminiaturiseerde en op een enkele chip . Biochips een veel grotere snelheid waarmee biomedische analyse kan worden uitgevoerd , uitvoerende duizenden gelijktijdige biochemische reacties . Best bekend voor het versnellen van het proces van DNA-analyse , kan biochips de tijd die het kost om de resultaten van een aantal chemische tests krijgen en zal een dag implanteerbare verkorten , zodat het in staat om laboratoriumtests uit te voeren vanuit het menselijk lichaam zal zijn . Vooruitgang in beide biomedische detectiemethoden en microminiaturization van componenten uit de halfgeleiderindustrie tijd bijgedragen aan de ontwikkeling van de biochip . Chemische sensoren

biochips moeten kunnen chemische eigenschappen van de monsters testen ze voelen . De ontwikkeling van chemische sensoren die kunnen worden verkleind was de eerste stap naar het ontwikkelen van de biochip . In 1922 W.S. Hughes de uitvinder van de eerste dergelijke sensor , een glas genoemd pH-elektrode , die chemische uitwisselingen in een dunne glazen membraan gebruikt om de pH -niveau van een stof te detecteren . In de komende decennia chemische sensoren zijn ontwikkeld om het niveau van zuurstof , glucose en andere stoffen op te sporen .
DNA

In 1953 , Watson en Crick beroemde ontdekte de dubbele helix structuur van DNA . Door 1977 wetenschappers DNA- sequencing technieken had ontwikkeld . In 1983 uitgevonden Kary Mullis de polymerase chain reaction techniek, die DNA -concentraties versterkt , waardoor wetenschappers om DNA te detecteren in zeer kleine hoeveelheden in een monster .
DNA Sensoren

de verdere ontwikkeling van biochip DNA sensoren opnemen van deze technieken toegestaan ​​biochip -technologie om een ​​cruciaal onderdeel van het in kaart brengen van de volledige menselijke genoom zijn. Vandaag de dag worden biochips regelmatig gebruikt om niet alleen individuele DNA- monsters te sequencen , maar om snel te rangschikken bacteriën en virus-DNA , om snel te ontwikkelen vaccins.
Semiconductor Microminiaturization

Biochips vertrouwen zwaar op de miniaturisatie technieken die door de halfgeleiderindustrie . Een biochip is een reeks chemische sensoren met elkaar verbonden dat de gegevens kan omzetten in een computer leesbare vorm . Technologieën voor de miniaturisering van de circuits aan beide sluit de sensoren en voor het omzetten van gegevens is ontwikkeld gedurende de jaren 1980 en gecommercialiseerd in de jaren 1990 .
Implanteerbare Biochips

Werk in het eerste decennium van de 21e eeuw door wetenschappers aan de Clemson University heeft de mogelijkheid van een implanteerbare biochip geïntroduceerd . De chip , ter grootte van een zandkorrel , wordt bedekt met een speciale gel om het immuunsysteem van het lichaam te houden van het verwerpen en is ontworpen om direct gegevens over zuurstof en glucose niveaus gewonde soldaten op het slagveld te leveren.