Er zijn verschillende problemen bij het gebruik van amenorroe als criterium voor eetstoornissen:

1. Niet alle mensen met een eetstoornis ervaren amenorroe. Sommige mensen met een eetstoornis kunnen een regelmatige menstruatiecyclus blijven hebben, terwijl anderen slechts gedurende een beperkte tijd een onregelmatige cyclus of amenorroe kunnen ervaren. Daarom zou het gebruik van amenorroe als criterium een ​​aanzienlijk aantal individuen uitsluiten die aan andere diagnostische criteria voor eetstoornissen voldoen.

2. Amenorroe kan door andere factoren worden veroorzaakt. Amenorroe kan optreden als gevolg van verschillende andere factoren die geen verband houden met eetstoornissen, zoals zwangerschap, menopauze, hormonale onevenwichtigheden, problemen met de schildklier, bepaalde medicijnen en stress. Dit kan leiden tot een verkeerde diagnose of een vertraagde diagnose van eetstoornissen als amenorroe als enige criterium wordt gebruikt.

3. Focus op gewicht en lichaamsvorm. Het gebruik van amenorroe als criterium kan een overmatige nadruk leggen op gewicht en lichaamsvorm, wat contraproductief kan zijn bij de behandeling van eetstoornissen. Het kan ertoe leiden dat individuen zich concentreren op hun gewicht en uiterlijk in plaats van zich te richten op de onderliggende psychologische en gedragsmatige aspecten van hun eetstoornis.

4. Vertraging in diagnose en behandeling. Alleen vertrouwen op amenorroe als criterium kan de diagnose en behandeling van eetstoornissen vertragen. Individuen zoeken mogelijk geen hulp of worden mogelijk niet doorverwezen voor een gespecialiseerde behandeling van eetstoornissen totdat amenorroe optreedt, wat leidt tot een gemiste kans op vroegtijdige interventie en ondersteuning.

5. Stigmatisering. Amenorroe kan een schrijnend en gênant symptoom zijn, en het gebruik ervan als diagnostisch criterium kan bijdragen aan de stigmatisering van eetstoornissen. Individuen kunnen zich schamen of terughoudend zijn om hulp te zoeken als ze amenorroe ervaren, wat een vroege diagnose en behandeling kan belemmeren.

Het is belangrijk om amenorroe te beschouwen in de context van andere symptomen en diagnostische criteria voor eetstoornissen, in plaats van erop te vertrouwen als de enige bepalende factor. Een uitgebreide beoordeling die psychologische, gedragsmatige en fysieke aspecten evalueert, is essentieel voor een nauwkeurige diagnose en passende behandeling.