Hersenen:

* Hypothalamus: De hypothalamus is een hersengebied dat een cruciale rol speelt bij het reguleren van honger en eetlust. Het bevat twee belangrijke kernen:

1. Laterale hypothalamus (LH): De LH is betrokken bij het stimuleren van honger en voedselinname. Wanneer LH-neuronen worden gestimuleerd, is de kans groter dat een individu gaat eten.

2. Ventromediale hypothalamus (VMH): De VMH is verantwoordelijk voor het onderdrukken van honger en het bevorderen van gevoelens van volheid. Activering van VMH-neuronen leidt tot verminderde voedselinname.

* Ghreline en leptine: Deze twee hormonen reguleren voornamelijk de communicatie tussen het lichaam en de hypothalamus met betrekking tot hongersignalen:

1. Ghrelin: Het ghrelinegehalte, dat voornamelijk door de maag wordt geproduceerd, stijgt vóór de maaltijd en daalt na een maaltijd. Het signaleert de hypothalamus om de honger te vergroten.

2. Leptine: Geproduceerd door vetcellen, signaleert leptine verzadiging en volheid aan de hypothalamus. Hogere niveaus van leptine leiden tot een verminderde voedselinname.

Lichaam:

* Maag: Hongergevoel, gewoonlijk grommende magen genoemd, vindt zijn oorsprong in de maag. Wanneer de maag leeg of gedeeltelijk gevuld is, trekken de spieren samen en ontspannen zich krachtig. Deze bewegingen creëren geluiden als gevolg van het mengen van lucht en spijsverteringsvloeistoffen in de maag.

* Darmhormonen: De darmen produceren verschillende hormonen die de honger beïnvloeden, waaronder:

1. Peptide JJ (PYY) :PYY komt vrij na het eten en bevordert een gevoel van volheid.

2. Glucagon-achtig peptide-1 (GLP-1): Net als PYY komt GLP-1 ook vrij na het eten en kan het de maaglediging vertragen, wat bijdraagt ​​aan het gevoel van volheid.

* Insuline: Insuline is een hormoon dat door de alvleesklier wordt geproduceerd als reactie op verhoogde glucosewaarden in de bloedbaan. Het helpt glucose uit het bloed naar de cellen te transporteren voor energieproductie. Naarmate het insulineniveau stijgt na het eten, neemt de honger af.