Psychologische verslaving, ook wel gedragsverslaving of niet-middelenverslaving genoemd, is een vorm van verslaving waarbij geen drugs of alcohol wordt gebruikt. In plaats daarvan gaat het om gedragingen of activiteiten die iemand een gevoel van beloning, plezier of opluchting geven, maar die dwangmatig kunnen worden en iemands leven kunnen verstoren.

In tegenstelling tot verslavingen hebben psychologische verslavingen geen directe invloed op de chemie of fysiologie van het lichaam, maar ze kunnen wel tot vergelijkbare gedragspatronen leiden, waaronder:

- Dwangmatige betrokkenheid bij het gedrag of de activiteit

- Verlies van controle over het gedrag of de activiteit

- Moeite met het stoppen van het gedrag of de activiteit, ondanks negatieve gevolgen

- Voortdurende deelname aan het gedrag of de activiteit ondanks schade aan zichzelf of anderen

- Ontwenningsverschijnselen of onbedwingbare trek wanneer het gedrag of de activiteit niet wordt uitgevoerd

Enkele veelvoorkomende voorbeelden van psychologische verslavingen zijn:

- Gokverslaving

- Internetverslaving

- Gameverslaving

- Seksverslaving

- Workaholisme

- Winkelverslaving

- Eetbuistoornis

- Dwangmatige oefening

Dit gedrag kan een tijdelijke ontsnapping aan stress of onaangename gevoelens bieden, maar kan uiteindelijk leiden tot problemen in verschillende aspecten van iemands leven, zoals relaties, werk of school, en fysieke en mentale gezondheid.

Psychische verslavingen kunnen net zo ernstig zijn als verslavingen aan middelen en kunnen aanzienlijke problemen en beperkingen in iemands leven veroorzaken. Behandeling voor psychische verslaving omvat doorgaans een combinatie van therapie, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of steungroepen, en veranderingen in levensstijl om de onderliggende problemen aan te pakken en gezondere coping-mechanismen te ontwikkelen.