Het stoppen met de inname van een verslavende stof of het vertonen van verslavend gedrag kan leiden tot een reeks fysieke en psychologische effecten, bekend als ontwenningsverschijnselen. De specifieke symptomen die optreden en de ernst ervan zijn afhankelijk van het middel of het gedrag in kwestie. Hier zijn enkele veelvoorkomende ontwenningsverschijnselen die kunnen optreden wanneer een verslaving wordt gestopt:

1. Lichamelijke symptomen:

- Zweten

- Tremoren

- Hoofdpijn

- Spierpijn

- Misselijkheid en braken

- Diarree

- Moeilijkheden met ademhalen

- Epileptische aanvallen (in ernstige gevallen)

2. Psychische symptomen:

- Spanning

- Prikkelbaarheid

- Stemmingswisselingen

- Depressie

- Slapeloosheid

- Moeite met concentreren

- Verlangen naar de stof of het gedrag

- Verhoogde gevoeligheid voor stress

De intensiteit en duur van de ontwenningsverschijnselen kunnen variëren, afhankelijk van het individu, de stof of het gedrag, en de omvang van de verslaving. Sommige stoffen, zoals alcohol en opioïden, kunnen ernstige ontwenningsverschijnselen veroorzaken die medisch toezicht vereisen.

Het is belangrijk op te merken dat het abrupt stoppen van een verslaving gevaarlijk kan zijn, vooral bij ernstige verslavingen of bij verslavingen waarbij middelen als alcohol, benzodiazepinen en opioïden betrokken zijn. In dergelijke gevallen wordt aanbevolen om een ​​zorgverlener te raadplegen of een medische detox te zoeken om de ontwenningsverschijnselen veilig onder controle te houden.

Geleidelijk afbouwen of medisch ondersteunde behandelplannen kunnen nodig zijn om de ernst van de ontwenningsverschijnselen te verminderen en het risico op terugval te minimaliseren. Professionele ondersteuning, waaronder counseling, therapie en steungroepen, kan ook nuttig zijn bij het overwinnen van verslaving.