Naloxon, ook bekend onder de merknaam Narcan, is het belangrijkste tegengif dat wordt gebruikt bij gevallen van een overdosis opioïden, waaronder morfineverslaving. De benodigde dosering naloxon kan variëren afhankelijk van de ernst van de overdosis en individuele factoren zoals gewicht en reactie op de medicatie.

Doorgaans wordt naloxon zo snel mogelijk toegediend nadat een overdosis opioïden wordt vermoed. Het kan in verschillende vormen worden toegediend, waaronder een injectie of neusspray, en de dosering kan indien nodig worden herhaald.

Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg volgen specifieke richtlijnen en protocollen bij het bepalen van de juiste dosering naloxon. Deze richtlijnen zijn gebaseerd op wetenschappelijk bewijs en houden rekening met factoren zoals de potentie van het betrokken opioïde en de algehele medische toestand van het individu.

Het is belangrijk op te merken dat naloxon een tijdelijk tegengif is dat de effecten van opioïden kan omkeren. Om morfineverslaving effectief te kunnen beheersen, zijn echter uitgebreide behandeling en ondersteuning nodig, waaronder medicatieondersteunde behandeling, gedragstherapie en sociale dienstverlening.