Toondoofheid , ook bekend als aangeboren amusie , is een muzikale stoornis waarbij een persoon geen verschillen in toonhoogte kan waarnemen of herkennen. Dit kan het moeilijk maken om een ​​instrument zuiver te zingen of te bespelen.

Aangenomen wordt dat toondoofheid wordt veroorzaakt door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Sommige mensen worden simpelweg geboren zonder het vermogen om de toonhoogte goed waar te nemen, terwijl anderen toondoofheid kunnen ontwikkelen als gevolg van hersenletsel of een ziekte.

Toondoofheid kan worden gediagnosticeerd door een verscheidenheid aan tests, waaronder het zingen van een reeks noten, het matchen van toonhoogtes of het produceren van noten op een muziekinstrument. Er is geen remedie voor toondoofheid, maar sommige mensen kunnen hun toonhoogteperceptie mogelijk verbeteren door middel van training.

Toondoofheid kan een aanzienlijke impact hebben op iemands leven. Het kan het moeilijk maken om deel te nemen aan muzikale activiteiten en het kan ook leiden tot sociaal isolement. Veel toondove mensen kunnen echter een bevredigend leven leiden door andere manieren te vinden om zich te uiten.