Er zijn verschillende methoden en apparaten die kunnen worden gebruikt om fractuurplaatsen te immobiliseren, waardoor verdere beweging en mogelijke schade aan omliggende weefsels worden voorkomen. Hier zijn enkele veelgebruikte technieken voor fractuurimmobilisatie:

1. Spalken: Spalken zijn stijve of halfstijve hulpmiddelen die op een ledemaat kunnen worden aangebracht om de beweging op de plaats van een fractuur te beperken. Ze kunnen worden gemaakt van verschillende materialen, zoals hout, metaal, plastic of glasvezel. Spalken kunnen worden gebruikt voor tijdelijke immobilisatie vóór verdere medische behandeling of voor langere perioden als de fractuur stabiel is en geen chirurgische ingreep vereist.

2. Casts: Gipsen zijn stijvere immobilisatiemiddelen vergeleken met spalken. Ze zijn meestal gemaakt van gips, glasvezel of een combinatie van materialen. Gipsverbanden omsluiten het gewonde ledemaat of lichaamsdeel volledig en bieden meer steun en bescherming dan spalken. Ze worden vaak gebruikt voor langdurige immobilisatie van fracturen, vooral wanneer uitlijning en stabiliteit cruciaal zijn.

3. Functionele beugels: Functionele beugels zijn apparaten die gecontroleerde bewegingen mogelijk maken en tegelijkertijd ondersteuning bieden aan het gewonde gebied. Ze worden vaak gebruikt voor fracturen waarvoor geen volledige immobilisatie nodig is of wanneer enige mate van beweging gunstig is voor het genezingsproces. Functionele beugels kunnen van verschillende materialen zijn gemaakt, waaronder plastic, metaal of stof.

4. Tractie: Tractie houdt in dat er trekkracht wordt uitgeoefend op een ledemaat of lichaamsdeel met behulp van gewichten en katrollen. Het wordt vaak gebruikt voor bepaalde soorten fracturen, vooral die waarbij de wervelkolom of lange botten betrokken zijn. Tractie helpt botfragmenten op één lijn te brengen, spierspasmen te verlichten en pijn te verminderen.

5. Externe fixatoren: Externe fixators zijn apparaten die bestaan ​​uit metalen pinnen of schroeven die in het bot boven en onder de fractuurplaats worden ingebracht en die zijn verbonden met een extern frame. Ze zorgen voor stabiliteit en uitlijning van het gebroken bot, waardoor in bepaalde gevallen vroege mobilisatie mogelijk is. Externe fixators worden vaak gebruikt bij complexe fracturen, open fracturen of situaties waarbij interne fixatie met platen en schroeven niet geschikt is.

De specifieke methode voor fractuurimmobilisatie wordt bepaald door het type fractuur, de locatie, de ernst en de toestand van de individuele patiënt. Een medische professional zal de fractuur beoordelen en de meest geschikte immobilisatietechniek aanbevelen om een ​​goede genezing en herstel te bevorderen.