Een acute fractuur is een breuk in het bot die plotseling optreedt, meestal als gevolg van een trauma zoals een val of een auto-ongeluk. Een niet-acute fractuur, ook wel chronische fractuur of stressfractuur genoemd, is een breuk in het bot die in de loop van de tijd optreedt als gevolg van herhaalde stress, in plaats van een plotselinge impact.

Acute fracturen worden doorgaans gekenmerkt door plotselinge, scherpe pijn, zwelling, blauwe plekken en misvorming op de plaats van de fractuur. Niet-acute fracturen daarentegen veroorzaken aanvankelijk mogelijk geen symptomen, maar kunnen geleidelijk pijn en zwelling ontwikkelen naarmate de fractuur verergert.

Acute fracturen vereisen onmiddellijke medische aandacht en kunnen immobilisatie, gipsverband, spalken of een operatie vereisen om goed te genezen. Niet-acute fracturen kunnen ook medische behandeling vereisen, maar zijn mogelijk minder urgent en kunnen reageren op conservatieve maatregelen zoals rust, ijs, compressie en elevatie (RICE).

Over het algemeen ligt het belangrijkste verschil tussen een acute en niet-acute fractuur in de timing van het letsel en de ernst van de symptomen. Acute fracturen treden plotseling op en veroorzaken doorgaans onmiddellijke pijn en andere symptomen, terwijl niet-acute fracturen zich geleidelijk ontwikkelen en in eerste instantie mogelijk geen significante symptomen veroorzaken. Beide soorten fracturen kunnen ernstig zijn en vereisen medische evaluatie om een ​​goede genezing te garanderen.