Een heupfractuur veroorzaakt door verzwakking van de botten als gevolg van osteoporose staat bekend als een osteoporotische heupfractuur.

Osteoporose is een aandoening die wordt gekenmerkt door verminderde botdichtheid en verhoogde botfragiliteit. Het treedt op wanneer het lichaam er niet in slaagt voldoende nieuw bot te produceren of wanneer te veel oud bot wordt geresorbeerd, wat leidt tot zwakke botten die sneller breken. De heup is een veel voorkomende plaats voor osteoporotische fracturen als gevolg van de krachten en spanningen die deze ervaart tijdens gewichtdragende activiteiten.

Wanneer een heupfractuur optreedt als gevolg van osteoporose, zijn de verzwakte botten mogelijk niet in staat om de gebruikelijke fysieke eisen te weerstaan, wat tot een breuk leidt. Risicofactoren voor osteoporotische heupfracturen zijn onder meer hoge leeftijd, een familiegeschiedenis van osteoporose, postmenopauzaal zijn, bepaalde medische aandoeningen en levensstijlfactoren zoals roken, lage calciuminname of gebrek aan fysieke activiteit.

Osteoporotische heupfracturen kunnen aanzienlijke gevolgen hebben, waaronder pijn, verminderde mobiliteit, ziekenhuisopname en in sommige gevallen zelfs langdurige invaliditeit of een verhoogd risico op complicaties en sterfte. Omdat osteoporose vaak te weinig wordt gediagnosticeerd, is het essentieel dat personen, vooral degenen met een hoger risico, een botdichtheidstest ondergaan om de gezondheid van hun botten te beoordelen en passende maatregelen te nemen om de aandoening te voorkomen of te beheersen en het risico op osteoporotische fracturen te verminderen.