Distaal scheenbeeninfarct als gevolg van trauma verwijst naar de aandoening waarbij het botweefsel in het distale (onderste) deel van het scheenbeen (scheenbeen) afsterft als gevolg van een traumatische gebeurtenis.

Trauma kan schade veroorzaken aan de bloedvaten die het bot van bloed voorzien, wat leidt tot een verlies van de bloedstroom en daaropvolgende botsterfte. Dit kan het gevolg zijn van verschillende soorten verwondingen, zoals ernstige breuken, verbrijzelingsverwondingen of botsingen met hoge energie.

Wanneer de bloedtoevoer naar het bot wordt belemmerd, begint het botweefsel een proces van necrose te ondergaan, waarbij de cellen in het bot afsterven en de botstructuur verzwakt. Dit kan leiden tot pijn, zwelling en instabiliteit in het getroffen gebied, waardoor het moeilijk wordt om te lopen of gewicht te dragen op het aangedane been.

De behandeling van een distaal tibiabotinfarct als gevolg van trauma omvat doorgaans immobilisatie, pijnbestrijding en het aanpakken van eventuele daarmee samenhangende verwondingen of complicaties. In sommige gevallen kan een chirurgische ingreep nodig zijn om het dode botweefsel te verwijderen, de genezing te bevorderen en de functie van het getroffen gebied te herstellen.