De uitdrukking "fracturen werden verminderd" verwijst in een medische context naar het proces van het opnieuw uitlijnen van gebroken botfragmenten om de juiste uitlijning en stabiliteit van het bot te herstellen. Reductie is een belangrijke stap in de behandeling van fracturen, omdat het bijdraagt ​​aan een goede genezing en functionaliteit van het bot.

Reductie kan op verschillende manieren worden bereikt, afhankelijk van het type en de locatie van de fractuur. Gesloten reductie houdt in dat de gebroken botfragmenten weer in hun juiste positie worden gemanipuleerd zonder chirurgische incisies te maken. Dit wordt vaak handmatig gedaan door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, soms met behulp van beeldvormingstechnieken zoals röntgenfoto's of fluoroscopie om een ​​nauwkeurige uitlijning te garanderen.

In bepaalde gevallen, zoals bij complexe fracturen of wanneer gesloten reductie niet haalbaar is, kan chirurgische reductie noodzakelijk zijn. Dit omvat het maken van chirurgische incisies om de botfragmenten direct te visualiseren en uit te lijnen. Interne fixatiemiddelen zoals schroeven, platen of staven kunnen worden gebruikt om de botten na de reductie op hun plaats te houden, waardoor de stabiliteit en een goede genezing worden bevorderd.

Na de reductie is een goede immobilisatie essentieel om de uitlijning van de botfragmenten te behouden en genezing mogelijk te maken. Dit kan worden bereikt door middel van gieten, spalken of soms chirurgische fixatie. Een goede reductie en immobilisatie zijn cruciaal voor het garanderen van optimale genezing en functionele resultaten na een fractuur.