1. Immobilisatie: Het getroffen gebied wordt geïmmobiliseerd met behulp van een spalk, gipsverband of beugel om beweging en verdere schade aan de fractuurplaats te voorkomen.
2. Pijnbestrijding: Vrij verkrijgbare pijnstillers zoals paracetamol (Tylenol) of ibuprofen (Advil, Motrin) kunnen helpen pijn te beheersen en ontstekingen te verminderen. In sommige gevallen kan sterker voorgeschreven pijnmedicatie noodzakelijk zijn.
3. IJs en hoogte: Door meerdere keren per dag ongeveer 15-20 minuten ijspakkingen op het getroffen gebied aan te brengen, worden zwelling en pijn verminderd. Het hoger leggen van het gewonde ledemaat boven het hart helpt ook de zwelling te verminderen en bevordert de bloedstroom.
4. Fysiotherapie: Zodra de fractuur stabiel is en de pijn is afgenomen, kunnen fysiotherapie-oefeningen worden aanbevolen om het bewegingsbereik te herstellen, de spieren en weefsels rond de fractuur te versterken en de algehele functie van het aangetaste lichaamsdeel te verbeteren.
5. Chirurgie: In ernstige gevallen, waarbij het botfragment aanzienlijk is verplaatst of als de pees of het ligament ernstig is gescheurd, kan een operatie nodig zijn om het botfragment opnieuw te bevestigen en eventuele schade aan zacht weefsel te herstellen.
6. Vervolgzorg: Er zijn regelmatig vervolgafspraken met de zorgverlener gepland om de voortgang van de genezing te volgen en eventuele noodzakelijke aanpassingen aan het behandelplan aan te brengen.
7. Rust: Het is belangrijk om de instructies van de arts op te volgen met betrekking tot gewichtsbelasting en activiteitsbeperkingen om een goede genezing te garanderen en complicaties te voorkomen.
De duur van de behandeling en het herstel hangt af van de ernst van de fractuur en de individuele genezingssnelheid. De meeste avulsiefracturen genezen binnen enkele weken tot enkele maanden met de juiste zorg.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win