De breuknomenclatuur gebruikt specifieke terminologie om de kenmerken van een breuk te beschrijven. Veel voorkomende specifieke namen van fracturen zijn onder meer:

1. Gesloten of eenvoudige fractuur:een fractuur waarbij de huid intact blijft en niet door het gebroken bot is gepenetreerd.

2. Open of samengestelde breuk:Een breuk waarbij het gebroken bot door de huid steekt, waardoor een open wond ontstaat die communiceert met de externe omgeving.

3. Verkleinde breuk:Een breuk waarbij het bot in verschillende fragmenten of stukken wordt gebroken.

4. Greenstick-fractuur:een onvolledige fractuur die vaak voorkomt bij kinderen, waarbij het bot buigt en gedeeltelijk scheurt, maar niet volledig breekt.

5. Geïmpacteerde breuk:Een breuk waarbij de gebroken botfragmenten in elkaar worden gedreven, waardoor het ene deel in het andere wordt ingebed.

6. Avulsiefractuur:Een fractuur veroorzaakt door het krachtig loskomen van een benig fragment of een pees of ligament van zijn normale bevestiging.

7. Spiraalbreuk:Een breuk die optreedt wanneer er een draaiende kracht op het bot wordt uitgeoefend, wat leidt tot een spiraalvormig of spiraalvormig patroon van de breuklijn.

8. Schuine breuk:Een breuk waarbij de breuklijn onder een hoek door de botschacht loopt.

9. Transversale breuk:Een breuk waarbij de breuklijn loodrecht op de lange as van het bot staat.

10. Stressfractuur:Een fractuur die wordt veroorzaakt door herhaalde stress in plaats van door een enkele traumatische gebeurtenis. Stressfracturen komen vaak voor bij atleten of tijdens zware lichamelijke activiteit.

11. Compressiefractuur:Een breuk veroorzaakt door druk of kracht over de lengte van het bot, vaak geassocieerd met botten die gewicht dragen, zoals de wervels.

12. Pathologische fractuur:Een fractuur die optreedt in een verzwakt bot als gevolg van een onderliggende aandoening, zoals osteoporose, infectie of een tumor.

Het is belangrijk op te merken dat fracturen aanvullende beschrijvende termen kunnen hebben om meer details te geven over hun locatie, configuratie of verplaatsingskenmerken. Medische professionals gebruiken deze specifieke namen en beschrijvende termen om fracturen effectief te communiceren, diagnosticeren en behandelen.