Human enkelfracturen worden ingedeeld via twee methoden --- de Danis - Weber -systeem en de Lauge - Hansen classificatie. Danis - Weber eenvoudigere uitleg basis van radiografisch bewijs , met de positie van de breuk ten opzichte van het enkelgewricht . Lauge - Hansen richt zich op de positie van de voet en de beweging ten opzichte van het been , en omvat breukmechanica en pathoanatomy . Danis - Weber

Deze classificatie systeem , dat wordt gebruikt voor de eerstelijns gezondheidszorg behandeling , is verdeeld in drie subtypes .

Type A fracturen zijn fibula fracturen onder voor de syndemosis , met andere woorden, onder het enkelgewricht . Dit zijn stabiel , gekenmerkt door een intacte tibiofibulare syndesmose en deltaspier ligament en gunstige behandeling via gieten .

Type B breuken optreden aan het enkelgewricht , met de tibiofibulaire syndemosis meestal intact . De stabiliteit van de enkel , maar kan afhankelijk van de vraag of gewrichtsbanden beschadigd of breuk optreedt aan de mediale malleolus .

Type C breuken optreden boven het enkelgewricht . Deze pauzes zijn altijd onstabiel en vereisen een soort van interne fixatie door middel van chirurgie . Dit is de meest ernstige vorm van de tibiofibulaire syndesmose verstoord de mediale malleolus gebroken en de deltaspier ligament gewond.
Lauge - Hansen

Classifying enkelfracturen onder dit systeem gaat na of de voet liggende of geproneerd , alsmede welk type kracht werd op de enkel tot de breuk te veroorzaken , hetzij via adductie of externe rotatie. De vijf variaties zijn supinatie - adductie , supinatie - externe rotatie , pronatie - eversie , pronatie - abductie en pronatie - dorsaalflexie . Daarnaast heeft elke variatie 03:58 fasen de ernst van de breuk , die aanvankelijk beschouwen bot of bandletsels zich op de zijkant van de enkel als gevolg van spanning , gevolgd door beschadiging via compressie geven .

Onder Lauge - Hansen, 40-70 % van enkelfracturen worden geclassificeerd als supinatie - externe rotatie . Specifieke letsels die kunnen optreden bij dit type omvatten breuk van de voorste tibiofibulaire ligament , schuin of spiraalvormige fractuur van de laterale malleolus , breuk van de tibiofibulaire ligament en breuk van het scheenbeen malleolus .

Pronatietype - ontvoering breuken komen in minder dan 5 % van alle gevallen . Deze worden gekenmerkt door een breuk van de deltoideus ligament , voorste en achterste tibiotalofibular ligamenten , fractuur van de mediale malleolus , en fractuur van de fibula in de syndesmose .

Het percentage supinatie - adductie , pronatie - eversie en pronatie - dorsiflexion fracturen worden niet vermeld onder de Lauge - Hansen systeem .
enkel anatomie

Kennis van de enkel anatomie is essentieel om te begrijpen hoe breuken worden ingedeeld . Drie botten , het scheenbeen , kuitbeen en talus , make-up de enkel . De mediale malleolus is de binnenkant van het scheenbeen , terwijl de achterste malleolus is ruggedeelte de tibia 's . De laterale malleolus is het einde van de fibula . Twee gewrichten --- het enkelgewricht en de syndesmose --- zijn betrokken bij enkelfracturen . De laatste is de verbinding tussen de tibia en fibula .