Rode bloedcellen in je beenmerg en functie voor 110 tot 120 dagen alvorens het door het natuurlijke proces van hemolyse wordt vernietigd , volgens het Amerikaanse Nationale Medische Bibliotheek . Hemolytische anemie is een bloedziekte die optreedt wanneer het beenmerg kan niet voldoende nieuwe rode bloedcellen die vernietigd door hemolyse , waardoor een tekort aan deze cellen te vervangen . Intrinsieke oorzaken

Enkele mogelijke oorzaken van hemolytische anemie zijn intrinsieke of problemen met het bloed cellen zelf . De meest voorkomende intrinsieke oorzaak van hemolytische anemie zijn genetische aandoeningen zoals sikkelcelanemie , volgens de Universiteit van Maryland Medical Center.
Extrinsieke oorzaken

Andere oorzaken van hemolytische bloedarmoede zijn extrinsieke of op basis van factoren die buiten uw rode bloedcellen . Extrinsieke oorzaken van hemolytische anemie virussen zoals Epstein - Barr of hepatitis , gebruik van sommige antibiotica of antivirale geneesmiddelen , leukemie , lymfoom en auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis of lupus , volgens het Amerikaanse Nationale Medische Bibliotheek .


Soorten tekenen en symptomen

Tekenen en symptomen van hemolytische anemie zijn rillingen , donker gekleurde urine , vermoeidheid , bleekheid , snelle hartslag , kortademigheid en een gelige tint om uw huid bekend als geelzucht , volgens het Amerikaanse National Medische Bibliotheek . Bovendien, artsen merken vaak vergroting van de milt na bestudering van het abdomen .
Diagnose

Typisch , diagnose van hemolytische anemie resultaten van routine bloedonderzoek , waaronder rode bloedcellen tellingen en hemoglobine maatregelen .
Behandelingen

Als een extrinsieke factor heeft geleid tot een tekort aan rode bloedcellen , zal uw arts waarschijnlijk stappen ondernemen om de specifieke oorzaak van de te behandelen uw conditie waar mogelijk. Andere behandelingen voor hemolytische anemie zijn vitamine-en mineralensupplementen , veranderingen in dieet , voorgeschreven medicijnen of een operatie om uw milt te verwijderen , volgens de Universiteit van Maryland Medical Center.