Zuurstoftherapie is een veel voorkomende behandeling die wordt gebruikt om het zuurstofniveau in het bloed van een patiënt onder controle te houden. Dit houdt in dat de patiënt aanvullende zuurstof krijgt via verschillende toedieningsmethoden, zoals een neuscanule, een zuurstofmasker of mechanische ventilatie, afhankelijk van de ernst van de aandoening. Zuurstoftherapie heeft tot doel de partiële zuurstofdruk (PaO2) in het arteriële bloed te verhogen, waardoor de oxygenatie van weefsels en organen door het hele lichaam wordt verbeterd.

Hier volgen enkele specifieke behandelingen die kunnen worden gebruikt om het zuurstofniveau in het bloed van een patiënt onder controle te houden:

1. Zuurstoftherapie:

- Neuscanule:een dunne, flexibele buis met tanden die zachtjes in de neusgaten rusten, waardoor zuurstof met een laag debiet rechtstreeks naar de neusholtes wordt geleid.

- Eenvoudig gezichtsmasker:een doorzichtig plastic masker dat de neus en mond bedekt en een hogere zuurstofconcentratie levert dan een neuscanule.

- Non-Rebreather-masker:een goed afgesloten masker met een reservoir dat uitgeademde lucht opvangt en het opnieuw inademen van zuurstof mogelijk maakt, waardoor hoge zuurstofconcentraties worden afgegeven.

- Venturimasker:een specifiek type masker dat kamerlucht met zuurstof mengt, waardoor nauwkeurige en gecontroleerde zuurstofconcentraties worden verkregen.

- Mechanische ventilatie:In ernstige gevallen kan mechanische ventilatie nodig zijn, waarbij een machine helpt bij het ademen en het toedienen van zuurstof, vaak gebruikt op intensive care-afdelingen (ICU's).

2. Continue positieve luchtwegdruk (CPAP)-therapie:

- CPAP-therapie wordt vaak gebruikt bij patiënten met obstructieve slaapapneu om een ​​positieve druk in de luchtwegen te behouden, collaps te voorkomen en de oxygenatie te verbeteren.

3. Bronchusverwijders:

- Bronchodilatatoren zijn medicijnen die helpen de luchtwegen te ontspannen en te verwijden, waardoor de ademhaling gemakkelijker wordt en de zuurstofopname wordt verbeterd.

4. Antibiotica:

- In gevallen van luchtweginfecties, zoals longontsteking of bronchitis, kunnen antibiotica nodig zijn om de onderliggende infectie te behandelen en de oxygenatie te verbeteren.

5. Mechanische ventilatie met positieve eindexpiratoire druk (PEEP):

- PEEP is een techniek die wordt gebruikt bij mechanische ventilatie, waarbij aan het einde van de uitademing een bepaald drukniveau in de longen wordt gehandhaafd, waardoor de longexpansie en oxygenatie worden verbeterd.

6. Positionering en houdingsveranderingen:

- Het positioneren van patiënten in een rechtopstaande of semi-rechtopstaande positie kan de longexpansie en oxygenatie helpen verbeteren. Dit is vooral belangrijk bij patiënten met bepaalde chronische aandoeningen zoals chronische obstructieve longziekte (COPD).

Het is belangrijk dat beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg het zuurstofniveau in het bloed van een patiënt nauwlettend in de gaten houden en de behandeling dienovereenkomstig aanpassen om adequate oxygenatie te garanderen en de algehele ademhalingsfunctie te behouden.