Bij het zuiveren van menselijk bloed zijn verschillende technieken en processen betrokken om onzuiverheden, giftige stoffen en schadelijke componenten te verwijderen, terwijl vitale bloedcomponenten behouden blijven. Hier zijn verschillende methoden die worden gebruikt voor bloedzuivering:

1. Hemodialyse:Dit is een veel voorkomende bloedzuiveringstechniek die wordt gebruikt bij personen met nierfalen of ernstige nierdisfunctie. Hemodialyse houdt in dat bloed uit het lichaam wordt afgevoerd via een externe dialysator, die semipermeabele membranen bevat. Terwijl het bloed door de dialysator stroomt, worden afvalproducten, overtollig water en elektrolyten verwijderd, terwijl de noodzakelijke componenten behouden blijven. Het gezuiverde bloed wordt vervolgens teruggevoerd naar het lichaam.

2. Peritoneale dialyse:deze methode van bloedzuivering wordt ook gebruikt voor mensen met nierfalen. Peritoneale dialyse maakt gebruik van de peritoneale holte van de patiënt, die de buikstreek bekleedt, als een natuurlijk dialysemembraan. Een dialyse-oplossing wordt in de peritoneale holte gebracht, waar afvalproducten en vloeistoffen uit de bloedvaten in de oplossing worden gezogen. De dialyseoplossing wordt vervolgens afgetapt en vervangen door een nieuwe oplossing.

3. Plasmaferese (plasma-uitwisseling):Plasmaferese omvat het scheiden van plasma, de vloeibare component van bloed, van rode bloedcellen en andere componenten. Het plasma wordt vervolgens uit het lichaam verwijderd en verwerkt om schadelijke stoffen te verwijderen. Het gezuiverde plasma wordt, samen met de eerder gescheiden rode bloedcellen, vervolgens teruggegeven aan de patiënt. Plasmaferese wordt gebruikt bij de behandeling van bepaalde auto-immuunziekten, het Guillain-Barré-syndroom en in sommige gevallen van vergiftiging.

4. Bloedtransfusie:Bloedtransfusies omvatten de overdracht van volbloed of specifieke bloedbestanddelen van een gezonde donor naar een ontvanger die ze nodig heeft. Transfusies kunnen worden gebruikt om bloed te vervangen dat verloren is gegaan als gevolg van een verwonding, een operatie of bepaalde medische aandoeningen, of om essentiële bloedbestanddelen zoals rode bloedcellen, bloedplaatjes of plasma te leveren.

5. Hemofiltratie:Hemofiltratie is een bloedzuiveringstechniek waarbij gebruik wordt gemaakt van een semipermeabel membraanfilter om afvalproducten en overtollige vloeistoffen uit het bloed te scheiden. Net als bij hemodialyse wordt bloed door het filter geleid, waardoor water, elektrolyten en kleine moleculen erdoor kunnen, terwijl essentiële eiwitten en bloedcellen behouden blijven.

6. Immunoaffiniteitschromatografie:deze techniek omvat het gebruik van specifieke antilichamen of liganden die op een vaste drager zijn geïmmobiliseerd om selectief gerichte moleculen of verontreinigingen uit het bloed te binden en te verwijderen. Immunoaffiniteitschromatografie kan worden gebruikt om specifieke toxines, medicijnen of antilichamen uit de bloedbaan te verwijderen.

7. Ionenuitwisselingschromatografie:Deze methode maakt gebruik van ionenuitwisselingsharsen om geladen stoffen selectief te verwijderen of uit te wisselen op basis van hun affiniteit voor de hars. Ionenuitwisselingschromatografie kan worden gebruikt om bepaalde medicijnen of toxines te verwijderen die een specifieke lading hebben.

8. Hemoperfusie met actieve kool:Actieve kool wordt gebruikt als adsorbens om gifstoffen, medicijnen en metabolische afvalproducten uit het bloed te verwijderen. Bloed wordt door een kolom geleid die actieve kool bevat, die deze stoffen bindt en vasthoudt.

9. Fotoferese:Bij fotoferese wordt het bloed van de patiënt blootgesteld aan ultraviolet (UV) licht en een fotosensibiliserend middel. De combinatie van UV-licht en het middel activeert bepaalde witte bloedcellen, bevordert de verwijdering van schadelijke immuuncomplexen en vermindert ontstekingen.

Deze bloedzuiveringstechnieken worden voornamelijk gebruikt in medische omgevingen onder toezicht van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. De specifieke gebruikte methode hangt af van de onderliggende aandoening, de individuele behoeften van de patiënt en de gewenste resultaten.